Noël Akchoté - electric guitar
Artur Majewski - trumpet, cornet
Kuba Suchar - drums, percussion
Noël Akchoté & Mikrokolektyw
MKW-3 NOËL AKCHOTÉ DOWNLOADS
By Bartosz Nowicki
Spotkanie Mikrokolektywu z Noëlem Akchote'em - francuskim mistrzem gitary, muzykiem, który niczym kameleon adaptuje się zarówno w realiach wolnej jazzowej improwizacji, awangardowej kameralistyki, eksperymentalnej elektroniki, czy też jako interpretator muzyki klasycznej - jest zapisem zaskakująco intymnej, improwizowanej sesji nagraniowej, do której doszło w styczniu 2014 roku we wrocławskim Ośrodku Postaw Twórczych. Jej owocem jest wydana, w labelu Francuza godzinna płyta wymagająca od słuchacza wzmożonej koncentracji i podzielności uwagi.
Wspólna sesja sprawia wrażenie starcia bezkontaktowego, prowadzonego trzema równoległymi do siebie, instrumentalnymi wątkami. Każdy z muzyków pozostaje skoncentrowany na własnej improwizowanej ścieżce, z rzadka ingerując w artykulację współtowarzyszy. Mamy zatem do czynienia z formułą dynamicznej, a wręcz instynktownej wymiany bodźców dźwiękowych będącej wynikiem dialogu znakomitych technicznie instrumentalistów. Elementy fabularne, melodie, przewodnie motywy, powtórzenia czy linearność narracji zostają wyrzucone poza obręb jazzowego języka, którym posługują się Suchar. Majewski i Akchoté. Zrębem porozumienia, w którym przecinają się trzy równoległe impresje, okazuje się być temperatura i intensywność improwizacji, które instrumentaliści z wyczuciem kontrolują.
Impresyjna muzyka tria oparta została na pełnych wirtuozerii wypowiedziach przybierających formę kunsztownej ornamentyki. Muzycy kreślą abstrakcyjne struktury i układy arabesek, a forma ich artykulacji przybiera intymny charakter, pozbawiony wykrzykników, mocnych kontrastów i podziału na lidera i tło. Trzej dżentelmeni uprawiają demokratyczną formę, gdzie wymianie ulegają jedynie plany, na których wybrzmiewają instrumenty. I tak, w cyrkularnym cyklu trąbka Majewskiego lub gitara Akchoté wysuwają się na prowadzenie, podczas gdy drugi z instrumentów wraz z perkusją Suchara funkcjonują jako akompaniament. Na nastrój improwizacji wpływa redukcja przestrzeni dźwiękowej, która okrojona z przestronności ech i pogłosów generuje kameralny charakter nagrania. W takich warunkach impresja jazzowa zostaje poprowadzona intymnie, a dźwięki nawlekane są niezwykle gęsto. Fakt ten jednak sprawia, że trąbka Majewskiego i gitara Akchoté operujące w podobnych rejestrach, momentami wchodzą sobie w drogę, co niekorzystnie wpływa na selektywność nagrania.
Płyta Mikrokolektywu z Akchoté proponuje muzykę nieustannego ruchu, o olbrzymiej dynamice dialogu. To narracja funkcjonująca bez podziału na wstęp, rozwinięcie i zakończenie. Wypowiedź zbudowana z kaskady drobnych jazzowych gestów - unikalnych i błyskawicznie przemijających, układająca się w abstrakcyjną układankę. Wspólna improwizacja tria Suchar/Majewski/Akchoté finalnie okazuje się być niezwykle szkicowa w swojej prostocie, delikatna i pozbawiona spektakularności donośnych gestów. Muzycy unikają bezpośredniego kontaktu zarówno ze sobą, jak i ze słuchaczem. Są oszczędni w epatowaniu technikami improwizacyjnymi, a także w użyciu efektów. Z elektroniki będącej dotąd ważną częścią kompozycji Mikrokolektywu, zrezygnowali całkowicie. Rozmach i moc tej płyty ujawnia się w gęstej i intensywnej artykulacji muzyków, wyrażonej w subtelnych i kameralnych dialogach.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz