Wybór: Mateusz Chorążewicz.
Płyta roku
-----------.jpg)
Genialne tworzenie przestrzeni stosunkowo niewielką ilością dźwięku. Artyści świetnie pokazują, że wcale nie trzeba się w muzyce ścigać kto zagra szybsze czy głośniejsze solo. Słucha się tego od początku do końca z zainteresowaniem i w napięciu.
Ciężko ten album w jakiś konkretny sposób sklasyfikować. Oscyluje gdzieś wokół fusion, czy rocka, ale nie tylko. Jeśli kogoś fascynują nietypowe brzmienia i nieszablonowe podejście do muzyki, to jest to pozycja absolutnie warta uwagi. Dla mnie to jedna z najlepszych płyt tego roku.
Tą pozycją jestem lekko zaskoczony. Do odsłuchu podchodziłem z lekką rezerwą. Osobiście uwielbiam przeplatanie motywów ludowych w szerokopojętej muzyce ludowe, a tu mamy tego całe mnóstwo. Jest to album w pełni spójny, bardzo dobrze zagrany, z konkretnym pomysłem. Podoba mi się energia, którą ta muzyka za sobą niesie. Warto także zwrócić uwagę na interesujące podzialy rytmiczne oraz konstrukcje kompozycji. Solidna pozycja wnosząca coś nowego do naszej rodzimej sceny jazzowej.
Piotr Wojtasik stworzył dzieło przez duże "D". Artystą tym byłem już od jakiegoś czasu znużony, ale tym albumem pokazał, że ma jeszcze bardzo dużo do powiedzenia. Ciekawym elementem jest tu wokal Magdaleny Zawartko, który traktowany jest właściwie jak równorzędny instrument. Nie ma tu warstwy lirycznej. Kompozycyjnie również wszystko się tu zgadza. Pozycja obowiązkowa.
Kamil Piotrowicz pokazuje tym albumem swój indywidualny rozwój. Kamil ciągle poszukuje nowych brzmień, nowych sposobów prezentacji swojej muzyki. Podobnie jak na Masovian Mantra, warto zwrócić uwagę na energię całości, interesujące podziały rytmiczne oraz konstrukcje kompozycji.
Debiut roku
-----------
Bardzo ciekawy i jednocześnie dość odważny pomysł jak na album debiutowy. Rezygnacja z klasycznej sekcji rytmicznej wymaga właściwie nie tylko odwagi, a przekonania co do tego jak muzyka ma brzmieć. Według mnie kompozycyjnie jest tu jeszcze nad czym pracować, ale jako całość płyty słucha się naprawdę dobrze. Interesujące jest to, że albumów odnoszących się do polskiego folkloru jest w ostatnich latach dość dużo, a jednak Insight jest od nich wyraźnie inna. To dobry znak.
To można skomentować krótko - solidne wykonanie oraz dobry i unikalny pomysł. Po prostu bardzo dobry debiut, po którym czeka się już na kolejną płytę tej formacji.
-----------
Artysta/zespół roku
-----------
Oleś Brothers & Dominik Strycharski
-----------
Płyta z archiwum
-----------
.jpg)
Bogusław Rudziński Quintet - Zimna Kąpiel
-----------
Nagroda specjalna
-----------
GAD Records
-----------
Rozczarowanie roku
-----------
EABS – 2061
Mateusza możecie też posłuchać na podcaście z naszym wspólnym redakcyjnym podusmowaniu roku 2022 na Polish Jazz Blog:
-----------
Oleś Brothers & Dominik Strycharski
-----------
Płyta z archiwum
-----------
.jpg)
W przypadku nagrań archiwalnych szczególną uwagę skupiam na tych płytach, które wnoszą coś nowego do naszej dotychczasowej wiedzy. Takim albumem jest właśnie Zimna Kąpiel, choć nie w zakresie muzycznym, bo hardbop wszyscy dobrze znamy. Natomiast sama postać Bogusława Rudzińskiego była dla mnie nieznana i doceniam to, że dzięki takim pozycjom można odkryć w historii coś nowego.
Nagroda specjalna
-----------
GAD Records
-----------
Rozczarowanie roku
-----------
Fanem EABS jestem właściwie od momentu kiedy po raz pierwszy ich usłuszałem. Album Slavic Spirits z 2019 to aboslutne mistrzostwo. Niestety, najnowszy album, czyli 2061 to inna historia. Muzyka jest tutaj niespójna, ciężko uchwycić motyw przewodni. W teorii jest nim trzecia część Odyseji kosmicznej, której akcja dzieje się właśnie w 2061 roku. Niby zastosowane narzędzia przywodzą na myśl motyw kosmosu, ale jako całość to po prostu nie przekonuje. Nie chciałbym być źle zrozumiany, to nie jest płyta tragicznie zła, nie o to tu chodzi. Po prostu formacja EABS przyzwyczaiła mnie do bardzo wysokiego poziomu, do spójnego i unikalnego pomysłu na muzykę. Najnowszym albumem jestem pod tym kątem po prostu rozczarowany.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz