Best of Polish Jazz 2022 wg Maciej Nowotny

Fotografia: Maestro Piotr Gruchała

To był szczególny rok dla piszącego te słowa. Uświadomił mi on, że jest parę rzeczy, które człowiek może zrobić tylko i wyłącznie sam, w tym ta, o której wspominał Hans Fallada. Na szczęście jedną z nich okazała się też muzyka. Wypełniona uważnością, ciszą, poza czasem, grana solo, okazała się nicią Ariadny, promieniem słońca strzelającym z camera obscura i na powrót łączącym ze światem. Stąd kilka słów wdzięczności przede wszystkim do artystów, do wspaniałych kolegów z którymi graliśmy razem w tym roku (Piotrek, Jędrek, Szymon, Mateusz, Paweł, Dominik - dziękuję!) i do czytelników, którzy znaleźli chwilę by zrobić parę kroków po śladach naszej wolności, aby potem iść dalej własną ścieżką.

Best solo albums:

Szymon Mika - "Attemps" Nikt tak czule nie pieścił ciszy strunami gitary w tym roku. 

Szymon Mika jest także w moim odczuciu Muzykiem Roku o czym niech świadczą wybitne nagrania jakich w ostatnim czasie dokonał z Piotrem Wyleżołem "Loud Silence", Agą Zaryan "Sara", Yumi Ito "Ekual" czy Markiem Pospieszalskim "Polish Composers...".

Maciej Staniecki - "Spirals" Za chłodne szaleństwo odległych o miliardy lat galaktyk. 

Krzysztof Majchrzak - "432 Hz" Za dźwięki budzące innych z pewności bycia sobą w bardzo, ale to bardzo czuły sposób.

Maciej Tubis - "Komeda Reflections" Za udowodnienie, że można zagrać muzykę Komedy jakby się ją słyszało po raz pierwszy w życiu.

Ksawery Wójciński - "Tower of Pressure" Za struny kontrabasu wibrujące z patosem strun Wszechświata. 

Franciszek Raczkowski - Klood (2022) Świat wokół stracił swój strój, a my też często tylko udajemy że wszystko OK jest. Muzyka Debussy'ego na rozstrojonym fortepianie pozwoliła mi nawet w tych 622 upadkach dostrzec piękno.

Odkrycie roku free jazz: Tomo Jacobson "Variations On No Particular Theme Part I & II" Za zapierającą dech w piersiach syntezę ekstatycznego free jazzu i dyscypliny muzyki klasycznej.

Odkrycie roku mainstream jazz: Maciej Gołyźniak Trio - "Marianna" Za żarliwą pasję dzięki której przypomniał nam, że nowoczesny jazz to ciągle muzyka rozrywkowa, którą każdy może pokochać.

Debiut Roku: El Topo - Wet (2022) "Za największy rockendrolowy odjazd w polskim jazzie w tym roku".

Macieja wraz z zespołem redaktorów Polish Jazz Blog możecie też posłuchać na podcaście z naszym wspólnym redakcyjnym podusmowaniu roku 2022 na Polish Jazz Blog: