Dawid Lubowicz – Inside (2018)

Dawid Lubowicz

Dawid Lubowicz - violin
Krzysztof Herdzin - piano
Robert Kubiszyn - bass
Lukasz Zyta - drums

Inside

FUNDACJA ZBIGNIEWA SEIFERTA 5

By Adam Baruch

This is the eagerly awaited and highly anticipated debut album as a leader by Polish Jazz violinist Dawid Lubowicz, primarily known as a member of the Atom String Quartet. The music was recorded in a quartet setting with pianist Krzysztof Herdzin (who also plays flute and accordion), bassist Robert Kubiszyn and drummer Lukasz Zyta. Vocalist Jacek Kotlarski and keyboardist Tomasz Kalwak guest each on one tune. The album presents nine compositions, eight of which are originals by Lubowicz and one is by Polish Classical composer Karol Szymanowski.

Musically the album is quite surprising, especially in view of extensive recorded legacy Lubowicz created with Atom String Quartet and other projects. The compositions are all exquisitely melodic, melancholic and delicate, seemingly "simple" in their scope, leaving the complexity to be expressed via the performance layer rather than making the music less communicative. Such honesty and straightforwardness is an extremely rare quality among Jazz composers these days, which mostly adhere to the notion that music has to impress by its "cleverness" and "intricacy", neglecting the "simple is beautiful" ideal, which Lubowicz is able to bring to perfection herein.

Another significant aspect of this music is its strong connection, almost umbilical, to Polish Folklore, and especially to the music of the Polish Highlanders, which is of course native land of Lubowicz. The ties to folkloristic themes are quite subtle at times and need a trained ear to be recognized, but they are preset almost continually as part of the aesthetic climate this album offers. The inclusion of the Szymanowski composition also refers to the composer's fascination with the music of the Highlanders.

The decision to use Herdzin as part of the team might seem surprising at first, as Herdzin is rarely used as a sideman these days and his role is usually much more dominant. But in retrospect Lubowicz made the ideal decision, as Herdzin has very few equals when playing "pretty" is in order. He is a master of sweetness and romanticism and his work on this album is simply perfect in every respect.

Kubiszyn is a Master and every album he is on is blessed by his presence. His acoustic bass pulsations and fretless solos are all breathtaking. Zyta is the metronome man, always ideally on time and with the right intensity, even if he is playing just in a duet setting with Lubowicz. Kalwak transforms the single tune he is on into a gleaming magic pearl, full of sensitivity and intrinsic beauty, using his unique "touch".

And Lubowicz? Oh well Lubowicz is a Monster, a quiet, gentle Monster, mind you, but a true virtuoso, who plays music rather than showing his chops, always elegant, stylish and graceful, creating an irresistible urge to embrace everything that his vibrating strings are able to create. Overall this is a most impressive debut album and the only regret about it is that we had to wait for it for so long. But now, that it is finally out there, don't hesitate and grab it ASAP and I guarantee you won't regret it. The album is exquisitely packaged and offers a superb sonic quality, which should make the decision to get a copy even easier. The album was released by the Zbigniew Seifert Foundation, run by the unwearied Aneta Norek, who deserves our gratitude for keeping the Polish Jazz violin tradition flourishing.

Joachim Mencel Quintet – Artisena (2018)

Joachim Mencel Quintet

Joachim Mencel - piano, hurdy-gurdy
Weronika Plutecka - violin
Szymon Mika - guitar
Paweł Wszołek - double bass
Szymon Madej - drums

Artisena



FOR TUNE 0134

By Adam Baruch

This is an album by Polish Jazz pianist/composer Joachim Mencel, recorded in a quintet setting with violinist Weronika Plutecka, guitarist Szymon Mika, bassist Paweł Wszołek and drummer Szymon Madej. It presents a cycle of eight original compositions, all by Mencel, based on Polish Folklore dances. Originally Mencel composed and arranged these compositions for a Jazz nonet, but over time as a result of his process of mastering the hurdy-gurdy, he changed the concept and recorded these compositions in a Jazz-World Fusion approach with the above quintet.

Polish Folklore seems to be and endless source of inspiration to Polish Jazz musicians and the numerous Jazz-World Fusion projects that appear on the Polish Jazz scene like mushrooms after the rain are ample proof of this phenomenon. One can reflect on the early days of Polish Jazz, during the Socialist regime, when Jazz was often presented as Folk music of the oppressed Afro-American community in order to get clearance from the Cultural censorship to organize Jazz events, and later on Jazz musicians had to include Polish Folklore in their compositions in order to be allowed to record an album (same methods applied also to Polish contemporary Classical Music and Rock). In retrospect perhaps these despicable political manipulations achieved an after effect, which is now coming to a most successful fruition out of good will this time.

The music on this album is very melodic and basically mainstream oriented, with the Folklore influences being rather subtle and present most vividly in the rhythmic layer of the compositions. Listeners familiar with Polish Folk dances like Polonaise, Oberek, Mazurka or Kujawiak will probably recognize the patterns, but to those less well-versed in the matter they will become simply a part of the music as a whole. Nevertheless the overall effect is very impressive and aesthetically pleasing. The Jazz facet of the music comes forward during the guitar and piano solo parts and the excellent work by the rhythm section, behind the front players.

The individual performances of the quintet members are all top notch, although Mika simply steals the show with his guitar magic. Mencel is an accomplished pianist but his soloing is rather reserved, which emphasizes the guitar parts even more. The violin and hurdy-gurdy stay mostly in the background and are merely an ambient coloring to the rest of the music.

Overall this is a very pleasant, highly melodic album, which flows gently from one tune to the next, with the Folklore impact being mostly secondary. Great guitar solos spice the proceedings and keep the music on a Jazzy path, to the delight of the many guitar enthusiasts. Definitely on the lighter side of the spectrum, this music is accessible to almost all music connoisseurs, who like cross-genre explorations without too many cerebral obstacles.

Szymon Klima Quintet – Folwark (2018)

Szymon Klima Quintet

Szymon Klima - clarinet
Dariusz Rubinowski - tenor saxophone
Jakub Mizeracki - guitar
Adam Kowalewski - double bass
Jakub Miarczyński - drums

Folwark



HEVHETIA 0166

By Adam Baruch

This is the debut album by a Polish Jazz quintet led by clarinetist/composer Szymon Klima, which also includes saxophonist Dariusz Rubinowski, guitarist Jakub Mizeracki, bassist Adam Kowalewski and drummer Jakub Miarczyński. The album presents six pieces, which are all interpretations of Polish Folklore in the widest meaning of the idiom, including even Polish Hassidic music, and also include some improvised and inspired motifs created by the quintet members.

In 2017 Klima, as a member of the Improvision Quartet, released one of the best Polish Jazz albums of that year, the fantastic "Free-Folk-Jazz", and this album is in many respects a continuation of the same approach, although the sound is somewhat different. Instead of the wonderful piano parts, which placed the music closer to the Free Jazz milieu, on this album the guitar takes the music more into Free Rock direction. But the basic characteristics of the previous album, which are above all about the intimate conversations between the musicians and the mutual development of ideas, are still here.

The individual contributions by all the quintet members are all superb, and the virtuosic statements chase each other as the music moves forward. Solos, duos, trios and full quintet parts move in and out in a magical flow, which is unstoppable. There is accord and contrast, harmony and discord, all making perfect sense. The "sweet" mellow clarinet sound and the harsh distorted guitar din are able to coexist in perfect coherence and musical logic. The rhythm section is brought up to the level of the other instruments and becomes an integral part of the music, especially in the heat of the group improvisation parts.

It seems that Polish Jazz manages time after time to create innovative and challenging statements when re-examining and re-approaching the Polish Folklore musical tradition, which is broad and rich, probably more successfully that similar attempts on other Jazz scenes around the world. This album is another example of the inspiration that Polish Folklore is able to arouse, stimulate and inspire, taking the amalgamated result into unpredicted and previously uncharted territory.

Overall this is yet another highly successful and rewarding musical experiment by Klima and his cohorts, which delivers excellent music and challenging, but highly rewarding listening experience. For Polish/European Jazz connoisseurs this is a golden nugget and a must have in every serious/advanced Jazz-World Fusion collection. Hats off!

Piotr Wyleżoł - Human Things (2018)

Piotr Wyleżoł

Piotr Wyleżoł - piano
Dayna Stephens - tenor & soprano saxophones
Robert Majewski - flugelhorn
Grzegorz Nagórski - euphonium
Michał Barański - double bass
Michał Miśkiewicz - drums
Aga Zaryan - vocals (1)
Grzegorz Dowgiałło - vocals (1)


Human Things

PN 0190295700379

By Jędrzej Janicki

"Human Things" pianisty Piotra Wyleżoła to trzecia w kolejności płyta, która ukazuje się w reaktywowanej serii Polish Jazz. Zbigniew Namysłowski i Kuba Więcek wysoko ustawili poprzeczkę, godnie wpisując się w artystyczne dziedzictwo tego wydawnictwa. Przed Piotrem Wyleżołem stało więc niełatwe zadanie utrzymania tak korzystnej passy. Wydaje się, że sprostał mu naprawdę całkiem nieźle. 

Obok pianisty z Knurowa trzon zespołu stanowi dobrze znana i ceniona sekcja rytmiczna - Michał Barański (kontrabas) i Michał Miśkiewicz (perkusja). Na zdecydowanej większości utworów usłyszeć możemy jednak również dźwięki stworzone przez cenionego amerykańskiego saksofonistę Daynę Stephensa. Otwierająca album tytułowa kompozycja prezentuje charakterystyczną muzyczną wrażliwość wszystkich muzyków, z partiami wokalnymi Agi Zaryan i Grzegorza Dowgiałło dodającymi temu subtelnemu utworowi jeszcze więcej smaku i szyku. Niezwykle ciekawie wypada w tym kontekście improwizowane solo Wyleżoła, w swej strukturze bardzo nieszablonowe i niestandardowe.

Równie atrakcyjne jest "Fatalismus Optymismus", którego początkowe dźwięki perkusji przywodzą na myśl brzmienie legendarnego Arta Blakey’a. Później jednak wątki hardbopowe schodzą na drugi plan, a po świetnych solówkach Wyleżoła (trochę w stylu Oscara Petersona) i Stephensa, następuje bardziej przestrzenna część kompozycji. Blisko dziesięć minut muzyki, które są chyba najciekawszym fragmentem całej płyty. Ciekawie prezentuje się również tęskne "Home", którego niewątpliwą ozdobą jest śliczna partia flugelhornu Roberta Majewskiego. Album kończy "Once Forever", najmocniejszy rytmicznie, jazzowy archetyp, w którym partia solowa Wyleżoła przekonać musi każdego niedowiarka co do jego nieprzeciętnego talentu i umiejętności. 

"Human Things" to płyta bardzo dojrzała i elegancka. Każdy, nawet najdrobniejszy jej szczegół, jest przemyślany i dopracowany. Co więcej, stanowi ona pewną całość, stylistycznie dopracowaną i domkniętą, która w kreatywny sposób realizuje wizję muzyczną lidera. Zapewne nie jest to pozycja, która wejdzie na trwałe do kanonu klasyków polskiego jazzu, na pewno jednak przyniesie dużą dawkę zadowolenia, zwłaszcza odbiorcom o nieco bardziej wysublimowanym guście. Jak świat światem, jedno jest pewne – seria Polish Jazz to gwarancja wysokiej jakości, czego kolejnym dowodem najnowsze wydawnictwo Piotra Wyleżoła.

Mikołaj Trzaska & Seymour Wright - 12.9.16 (2018)

Mikołaj Trzaska & Seymour Wright 

Mikołaj Trzaska - saxophone
Seymour Wright - saxophone

12.9.16

OTOROKU DS105




By Andrzej Nowak

Nasz krajowy VIP sceny muzyki improwizowanej, Mikołaj Trzaska, dość dawno wyrył już swe dumne personalia w skale historii gatunku. Szczęśliwie nic nikomu udowadniać nie musi, w rankingi się nie bawi, zatem ma wystarczająco dużo czasu, by nagrywać nowe, dobre płyty. Tegoroczna nowość fonograficzna z naszym bohaterem w roli głównej ‎to koncertowa rejestracja z londyńskiego klubu Cafe Oto. Co warto zaznaczyć, dostępna jest jedynie w plikach.

Zgodnie z tradycyjnym tytułem dla tej serii wydawniczej, wiemy doskonale, iż jest grudzień 2016 roku. Na wąskiej scenie klubu, obok naszego saksofonisty, angielski kolega po fachu, Seymour Wright. Muzyk, którego znamy z kilku rejestracji, wychodzący na tę scenę zdecydowanie bez jazzowych doświadczeń, od lat skąpany w sonorystyce instrumentu dętego drewnianego. Mistrz subtelnych, głębokich improwizacji, czasami wprost z szeroko rozumianej muzyki współczesnej.

Spotkanie na artystycznej krawędzi noża trwa niewiele ponad 36 minut i mimo że jest jednym utworem, składa się z kilku dość niedługich, ale krwistych dialogów na dwa saksofony (chyba wyłącznie altowe, opis wydawnictwa jest wyjątkowo skąpy). Batalia toczy się na ogół na warunkach Trzaski. Tam, gdzie free jazz spotyka się z free improv i ma większe muskuły.

W tych silnych dialogach wiele zjawisk dźwiękowych przypomina estetyką i stylistyką Petera Brötzmanna. Z jednej strony smakuje ogniem, z drugiej rodzi pytania o intencje i arsenał artystycznych środków wyrazu, pozostających w gestii muzyka. Przyparty do muru recenzent powie, że kupuje tę muzykę. Ambiwalencja natomiast sprowadza się do pytania, czy bezkompromisowość w sztuce swobodnej improwizacji nie bywa czasami przejawem słabości.

Tekst pierwotnie opublikowany na blogu Trybuna Muzyki Spontanicznej.

Karolina Beimcik – Zorya (2018)

Karolina Beimcik

Karolina Beimcik - voice, violin
Rafał Sarnecki - guitar
Jan Smoczyński - piano
Michał Jaros - double bass
Michał Miśkiewicz - drums

Zorya

MULTIKULTI MTJ 017


By Adam Baruch

This is an ambitious debut album by Polish vocalist/violinist/composer Karolina Beimcik with her new project called "Zorya", which is her interpretation of Polish/Ukrainian Folklore of the ethnic minorities like Boykos, Lemkos and Kurpie people, who maintain their linguistic dialects and traditions. Beimcik is accompanied by four excellent Polish Jazz musicians: guitarist Rafał Sarnecki, pianist Jan Smoczyński, bassist Michał Jaros and drummer Michał Miśkiewicz. The album presents eight tracks (actually the album's artwork lists eight tracks but credits refer to nine tracks, go figure), six of which are traditional tunes and two were composed by Beimcik. The music was recorded by Smoczynski at his excellent Studio Tokarnia, with excellent sonic quality as usual.

In spite of the presence of the Jazz musicians, the music itself has very little to do with the essence of Jazz and is dominated by the Folkloristic themes. The Jazz influences stay mostly in the background and are more ornamentation than the actual quintessence. The basic melodies have, as expected, a strong East European disposition, being all rather melancholic and gloomy, quite similar to each other. The two original compositions, and especially the title track, are much more Jazz oriented and Beimcik performs on them nice wordless vocalese parts in addition to instrumental solos.

The instrumental work by the team is all quite excellent, as appropriate from highly talented musicians of this class. Smoczyński takes most of the accompaniment on his shoulders, staying relatively in the background, Sarnecki adds tasteful guitar embellishments and the rhythm section provides a solid basis for the music, with a few exceptional bass solos by Jaros.

Overall this is another example of the amalgamation between Folklore and Jazz, which seems to be more popular and successful in Poland than anywhere else in recent years. Preservation of ethnic traditions is of course an obligation of any Cultural people, and projects like this one are all important, but some or more successful musically than others. Personally I'd prefer an entire album of music as represented by the two original compositions.

Piotr Schmidt w World Orchestra Studio !!!

15 czerwca o godzinie 19.00 odbędzie się wyjątkowy koncert w wyjątkowym miejscu. World Orchestra Studio i Grzech Piotrowski zapraszają na koncert solowy trębacza Piotra Schmidta. Dostępne jest tylko 15 miejsc. Bilety w cenie 100 zł wymagają wcześniejszej rezerwacji.

Wszyscy uczestnicy koncertu na miejscu dostaną specjalne słuchawki, poprzez które będą świadkami improwizowanej twórczości artysty. Niezwykły klimat koncert ten zawdzięczać będzie krystalicznemu brzmieniu wydobywającemu się ze słuchawek w World Orchestra Studio Grzecha Piotrowskiego, przerabianemu dzięki elektronice wykorzystywanej przez artystę na różne sposoby w trakcie aktu tworzenia.

Piotr Schmidt - urodzony w 1985 roku trębacz jazzowy, producent muzyczny, wydawca, lider zespołów, wykładowca w AM w Katowicach oraz w Instytucie Jazzu w PWSZ w Nysie. Absolwent Akademii Muzycznej w Katowicach, w której w czerwcu 2016 roku uzyskał tytuł doktora w dziedzinie sztuk muzycznych. Został wyróżniony Nagrodą Prezydenta Miasta Gliwice w dziedzinie Twórczości Artystycznej, upowszechniania i ochrony kultury (2012) oraz nagrodą Okolicznościową Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2013). Piotr Schmidt jest stypendystą University of Louisville, Kentucky, USA 2006, ponadto w okresie debiutanckim w latach 2006 – 2010 zdobył wiele indywidualnych nagród. 

Piotr Schmidt ma na swoim koncie dziewięć wydanych, autorskich płyt, w tym trzy z zespołem Piotr Schmidt Electric Group (Schmidt Electric). Od sześciu lat notowany jest w pierwszej czwórce jako "najlepszy trębacz jazzowy roku" w ankiecie Jazz Top magazynu Jazz Forum. W 2015 roku był trzeci w tej kategorii. Współpracował m.in. z takimi muzykami jak: Walter Smith III, Alex Hutchings, Ernesto Simpson, Grzegorz Nagórski, Dante Luciani, Maciej Sikała, Piotr Baron, Wiesław Pieregorólka, Grzech Piotrowski, Wojciech Karolak, Wojciech Myrczek, Apostolis Anthimos, Marek Napiórkowski, Dominik Wania, Paweł Kaczmarczyk, Paweł Tomaszewski, Kazimierz Jonkisz, czy Michał Barański. Także z artystami popularnej estrady: Krystyna Prońko, Ewa Bem, Kuba Badach, Ten Typ Mes (Piotr Szmidt) i Miuosh. Schmidt jest również właścicielem wydawnictwa SJ Records, które w ciągu sześciu lat istnienia wydało 29 płyt.

Grzegorz Nagórski Euphonium Electric Quartet – The Optimist (2017)

Grzegorz Nagórski Euphonium Electric Quartet

Grzegorz Nagórski - euphonium
Paweł Tomaszewski - keyboards
Michał Barański - bass
Paweł Dobrowolski - drums

The Optimist




SOLITON 738

By Adam Baruch

This is the third album as a leader by Polish Jazz trombonist/composer Grzegorz Nagórski, this time recorded in a quartet setting which features keyboardist Paweł Tomaszewski, bassist Michał Barański and drummer Paweł Dobrowolski. Nagórski plays this time on the euphonium, rather than on his customary trombone, which makes this album quite unique, as euphonium is rarely used as the leading instrument. The album presents six original compositions, all by Nagórski.

The music is actually quite surprising, very melodic and mainstream oriented, but definitely not trivial. Most of the time it sounds very Funky and offers a lot of Grove and Soul hints and to me is reminiscent to the music composed by the great George Duke and Herbie Hancock in their electric periods. Overall it could be described as Jazz-Funk, Jazz-Soul or Jazz Rock Fusion. Nagórski's compositions are all first rate.

The euphonium proves to be, as expected, a very difficult instrument as a leading voice of a quartet, and in spite of the fact that Nagórski handles it very skillfully, it is essentially up to the other musicians to provide most of the harmonic and rhythmic contents, which of course they do perfectly, as expected from the highly professional and talented musicians they are. Tomaszewski's keyboards are an absolute delight and he is definitely as excellent in the electric department as he is in front of the acoustic piano and for some time one of my favorite Polish keyboard players.

Overall this is a very pleasant and musically satisfying album, which at the same time offers an attempt to use an unusual instrument in a Jazz environment. The music should be acceptable to a wide circle of Jazz/Fusion listeners and guaranties a well spent time while listening to this music.

Oleś Brothers & Christopher Dell – Górecki Ahead (2018)

Oleś Brothers & Christopher Dell

Christopher Dell - vibraphone
Marcin Oleś - bass
Bartłomiej Oleś - drums

Górecki Ahead

AUDIO CAVE 2018/005



By Adam Baruch

This is an album by twin brothers: bassist Marcin Oleś and drummer Bartłomiej Oleś, collectively known as Oleś Brothers, who are synonymous with the Polish Jazz since the break of the 21^st Century, recorded with German vibraphone virtuoso Christopher Dell, with whom they cooperate since many years. As the title suggests, this album is dedicated to the trio's interpretations of music by the great Polish contemporary Classical Music composer Henryk Górecki. The album presents eleven of Górecki's pieces, performed by the trio, and is appropriately entitled "Górecki Ahead", following the trio's previous album "Komeda Ahead" dedicated to the music of Krzysztof Komeda.

The first public performance of some of the pieces present on this album happened just a day before this music was recorded, during the trio's concert in the Nozyk Synagogue in Warsaw, which was the opening concert of the 4^th Singer Jazz Festival, of which I am the Artistic Director. Towards the end of that concert, which presented the material recorded on "Komeda Ahead", I was suddenly notified that I need to go and open another concert in another venue, which would make it impossible for me to properly close the trio's concert. In an instantaneous decision I asked the trio to just go on and play until my return, which they graciously, albeit with some surprise, agreed to, and of course since the Górecki project was to be recorded the next day, they indeed continued the concert playing the music one can now hear on this album. I was then taken by the Chief of Security of the Festival rushing across Warsaw ignoring red lights and travelling against the traffic direction, opened the other concert and safely returned to hear some closing moments of a Górecki piece and then had the pleasure to formally close the concert with the entire audience participating in a standing ovation, which lasted for many minutes.

Of course this album is anything but another typical Jazz-Classical Fusion project. Oleś Brothers and Dell are way beyond the usual triviality and shallowness that often characterizes such projects and their attitude towards the music of other composers, both in the case of Komeda and now Górecki, is to completely absorb and naturally transform their music into a new dimension, which becomes as much theirs as it originally was the composer's. Even in a case when the listener is familiar with the original music, the trio's interpretations take him into a completely new universe, where the original music is completely altered harmonically and rhythmically.

This album is another masterpiece, which expands the Oleś Brothers and Christopher Dell's long list of achievements, which covers the entire rich tapestry of contemporary Jazz, completely ignoring genre borders. The music is demanding and requires attentive listening, but at the same time it is immensely rewarding and aesthetically fulfilling, something that Culture should always strive to do. I feel happy to be able to call these musicians my friends and following their careers has been always an absolutely delightful and educational experience. This album is an absolute must to every sophisticated Jazz, but not only, connoisseur, who looks for deeply emotional and intellectual experience every time music is in the air! Superb stuff!

Czwartek Jazzowy z Gwiazdą - Trio Sefardix - Gliwice, 07.06.2018

Marcin Oleś - kontrabas

Bartłomiej Oleś - perkusja
Jorgos Skolias - wokal

07 czerwca, godz. 20:00, Klub Muzyczny 4Art Gliwice
Bilety: 20 zł przedsprzedaż / 25 zł w dniu koncertu

Po świetnie przyjętym pierwszym albumie Oleś Brothers & Jorgos Skolias kontynuują swoją muzyczną podróż. Nowa płyta "Maggid" ukazała się w roku 2016. Ze względu na już dopięty program ubiegłorocznej edycji projekt zagości w Gliwicach w tym roku. Bo naprawdę warto.

Pierwszy album zespołu powstał z połączenia jazzu z tradycyjnymi pieśniami i motywami muzyki żydów sefardyjskich, zamieszkujących teren Półwyspu Iberyjskiego i wygnanych z Hiszpanii i Portugalii pod koniec XV wieku. Ten materiał była prezentowany również w cyklu Czwartek Jazzowy z Gwiazdą, jeszcze w starej siedzibie SJC. Podczas pracy nad kolejnym albumem członkowie tria Sefardix rozszerzyli swoje muzyczne poszukiwania na inne tereny basenu Morza Śródziemnego.

Tytuł "Maggid" ma dwa znaczenia.W judaizmie wschodnioeuropejskim to wędrowny kaznodzieja. Jego rola polegała na przybliżaniu nauk rabinicznych przeciętnemu słuchaczowi, a barwne i przystępne kazania trafiały na podatny grunt. Maggid nie był zobligowany do wierności tekstom źródłowym, mógł zatem ubarwiać je własnym doświadczeniem, dowcipem i charakterem. Swoboda w snuciu opowieści pozwalała na poszukiwanie najlepszych możliwych środków interpretacji w dotarciu do słuchaczy. 

Odwołując się do tej terminologii trio Sefardix snuje muzyczną opowieść opartą na wątkach sefardyjskich, nie ogranicza się jednak jedynie do nich, zahaczając o tereny przyległe, opowiada muzyką styku kultur o opuszczeniu, namiętności, tęsknocie, ludzkich dramatach i chwilach radości. To muzyczna podróż przez stulecia, opowiadana przez współcześnie żyjących muzycznych maggidów. Podróż po Europie, północnej Afryce, Bliskim Wschodzie i Bałkanach. Muzyczna fikcja oparta na faktach. Te fakty, to muzyczne wątki judeo-hiszpańskie, berberyjskie, bałkańskie, marokańskie, arabsko-andaluzyjskie, czy wreszcie greckie. To tylko pozornie hermetyczna muzyka. Tak naprawdę jest uniwersalnym językiem instynktownie przyswajalnym przez słuchaczy. W połączeniu z muzyczną wirtuozerią i wielką wyobraźnią artystów daje w efekcie piękne dzieło.