We Europe - największy koncert jazzowy online w Europie

Po pandemii hiszpanki nastała wiosna: gospodarcza, technologiczna i artystyczna, a w muzyce rozkwitł jazz. Nawiązując do lat 20. XX wieku, dziewięciu artystów przygotowuje największy na Starym Kontynencie koncert jazzowy online - "We Europe". Wszystkie występy będzie można zobaczyć bezpłatnie na żywo na WeEurope.art w piątek, 21 maja o godz. 20. Polskę będzie reprezentował m.in. pomysłodawca przedsięwzięcia, charyzmatyczny pianista i kompozytor z Gliwic - Krzysztof Kobyliński.

Największy koncert jazzowy online w Europie

Koncert pod nazwą "We Europe" będzie największym jazzowym przedsięwzięciem online na Starym Kontynencie. W jego organizację zaangażowali się organizatorzy europejskich festiwali jazzowych. W gliwickiej Jazovii, gdzie co roku odbywa się Palm Jazz Festival, wystąpi pomysłodawca przedsięwzięcia Krzysztof Kobyliński, a w drugiej części duet Szymon Klima/Dominik Wania. W słowackim Preszowie, podczas koncertu zorganizowanego przez twórców Festiwalu Hevhetia Kosice, zagra David Kollar Duo. W czeskim Brnie, gdzie gospodarzem będzie PonavaFest, usłyszymy formację Jakub Mizeracki Trio. W austriackim Diersbach wystąpi Chanda Rule & Sweet Emma Band (Inntoene Jazz Festival). Wprost z Mediolanu we Włoszech popłyną dźwięki Lorenzo de Finti Quartet (Rosetum Jazz Festival), a z holenderskiego Tilburga Paul van Kemenade - Duo Bush – Van Kemenade (Stranger Than Paranoia Jazz Festival). Z kolei w niemieckiej Norymbergii wystąpi Izabella Effenberg & Norbert Emminger a w Wilnie na Litwie Leonid Shinkarenko Band (Nida Jazz Festival). Dodatkowo, w ramach polsko-kanadyjskiej kooperacji, w Montrealu dziewiąty koncert zagra Jacques Kuba Seguin Group (Jazz Crossing Festival Kanada-Polska).

Historia dowodzi: idzie wiosna

Ideę artystycznej wiosny, która nadchodzi i która połączyła artystów, potwierdza historia. W opublikowanej niedawno książce "Apollo’s Arrow: The Profound and Enduring Impact of Coronavirus on the Way We Live" profesor Uniwersytetu Yale Nicholas Christakis przeanalizował wcześniejsze pandemie i dostrzegł powtarzający się schemat: kiedy szaleje wirus w społeczeństwach, wyraźnie widać tendencję do oszczędności oraz niechęć do podejmowania ryzyka. Po pokonaniu pandemii te zjawiska ulegają jednak ekstremalnemu odwróceniu. Przykład? Lata 20. XX wieku, czyli okres tuż po ustaniu pandemii hiszpanki, który przyniósł radio, jazz czy prawa wyborcze dla kobiet. Teraz w następstwie koronawirusa doświadczymy podobnych zjawisk. Będzie to wiosna artystyczna, gospodarcza, technologiczna, a także polityczna - pisze Christakis.

Wszystkie koncerty na WeEurope.art

Wszystkie koncerty w ramach projektu "We Europe" będzie można zobaczyć bezpłatnie na stronie WeEurope.art oraz na facebooku wydarzenia Facebook.com/WeEuropeArt.

Andrzej Przybielski & Oleś Brothers - Short Farewell (2021)

Andrzej Przybielski & Oleś Brothers

Andrzej Przybielski - trumpet
Marcin Oleś - bass
Bartłomiej Oleś - drums

Short Farewell

AUDIO CAVE 2021/001

 

By Adam Baruch

This is an archival album presenting recordings made by the legendary Polish Jazz trumpeter Andrzej Przybielski, with the superb rhythm section consisting of bassist Marcin Oleś and his twin brother Bartłomiej Oleś (collectively known as Oleś Brothers). These recordings were considered lost for all these years until now, and after being miraculously recovered and restored, are presented here for the first time. The album presents eleven original compositions, one twelve minutes long and the others running from just under half a minute and up to about four minutes. Three of the compositions are credited to Przybielski, six to Oleś Brothers, one to the trio and finally one to Bartłomiej Oleś.

Przybielski and Oleś Brothers recorded together several times, going back to the turn of the Millennium. First they recorded two albums with the Custom Trio, which featured the Oleś Brothers: “Free Bop” and “Andrzej Przybielski & Custom Trio”. At the time the music included here was recorded (2003), they recorded the album “Abstract” and some years later (2010) they recorded the album “De Profundis”. This album is of course a precious addition to their common recorded legacy and a historic document of the outmost importance.

Przybielski, who died in 2011, was one of Polish Jazz most idiosyncratic figures, a fearless Avant-Gardist and a loner, who was rejected by the local Jazz mainstream and its establishment and as a result was offered relatively few opportunities to record and perform, always acting on the artistic fringe. His sublime technique allowed him to play with heartbreaking lyricism and uncompromising honesty, which sadly was recognized by but a few. I was extremely lucky and fortunate to meet and work with Przybielski during the recording of “The Book Of Job” album, which left an immense impression on me at the time.

It is great to see that Przybielski and his music are not forgotten and are preserved by those who knew and worked with him, carrying the legacy to the next generations. Projects, like this one, are beautiful examples of preservation of High Culture, especially in days when the world is being drowned is mindless excrements.

For true fans of Polish Jazz and European Avant-Garde, this album, despite its short playing time, is an absolute must, of course, literally worth its weight in gold. It would be sacrilegious to treat this music as accidental “leftovers” and it deserves to be treated with love and respect. A great memorial gesture celebrating the tenth anniversary of Przybielski’s premature departure.

Relacja z cyklu koncertów w ramach projektu "W Sieci Dźwięków" #1

By Krzysztof Komorek

"W sieci dźwięków" to cykl siedmiu różnorodnych koncertów zorganizowanych przez Fundację Generator Sztuki, w wykonaniu jazzowych muzyków ze Szczecina, Berlina, Poznania, Krakowa i Warszawy, oraz szkolenie on-line z zakresu korzystania ze współczesnych mediów dla zaangażowanych w projekt artystów. Koncerty odbywały się w formie tradycyjnej w klubie Jazzment i były dostępne za darmo dla wszystkich zainteresowanych. Łącznie w cyklu wzięło udział 25 muzyków. W każdym koncercie w klubie Jazzment wzięło udział co najmniej 50 osób, a transmisje on-line oglądano już łącznie ponad 12000 razy.

"Historia polskiego jazzu"

Podczas koncertu "Historia Polskiego Jazzu" przed publicznością zaprezentował się kwartet w składzie: Jacek Skrzypczak - saksofon sopranowy i klarnet basowy, Patryk Matwiejczuk - fortepian, Paweł Grzesiuk - kontrabas oraz Radek Wośko - perkusja. Muzycy bardzo ciekawie złożyli program, zestawiając kompozycje wielkich postaci z historii krajowego jazzu z własnymi utworami. Jako rodzime klasyki pojawiły się więc "Quo Vadis" Seiferta oraz komedowskie "Svantetic" i "Sleep Safe and Warm". Na finał zespół pozostawił niespodziankę - dwa utwory Tomasza Stańki, nie będące już tak oczywistym wyborem: "The Dark Eyes of Martha Hirsch" oraz "So Nice" - oba z nagranej ze skandynawskim składem płyty "Dark Eyes". W klimacie muzyków Stańki kapitalnie odnalazł się grający na klarnecie basowym Jacek Skrzypczak. Z ogromną przyjemnością słuchało się również pianisty Patryka Matwiejczuka. Także wspomniane już oryginalne kompozycje Matwiejczuka, Wośki i Skrzypczaka świetnie wpisały się w atmosferę całego występu.

"Jazz i tradycja - Impro Session"

Improwizowana sesja pod hasłem "Jazz & Tradycja" zgromadziła na scenie siedmiu muzyków, a instrumenty tworzyły ciekawy i można śmiało powiedzieć niezwykły zestaw: skrzypce - Łukasz Górewicz, akordeon - Mateusz "Czarny" Czarnowski, saksofon tenorowy - Tomasz Licak, gitara - Michał Starkiewicz, fortepian - Mikołaj Gruszecki, kontrabas - Damian Kostka i perkusja - Radek Wośko. Muszę przyznać, że już od samego początku narastało we mnie odczucie, że ten projekt aż domaga się kontynuacji albo przynajmniej fonograficznej rejestracji. Nazwiska występujących muzyków znane są z wielu zespołów, często wspomniani artyści są w nich liderami. Podczas tego występu wypadli kapitalnie jako ensamble. Nieco inaczej sformułowałbym wprawdzie hasło koncertu - dla mnie była to raczej "Improwizacja i Tradycja", bowiem pierwiastek nowoczesnej improwizacji grał w nim istotną rolę. Ale w żadnym stopniu nie zmienia to mojej wysokiej oceny jednego z najlepszych pandemicznych występów on-line, jakie dane było mi oglądać.

                                           "Filmowe tematy"

Koncert "Filmowe Tematy" także przyniósł słuchaczom nieoczekiwane atrakcje. Ekscytujący muzyczno-filmowy miks zaprezentowali: Joanna Gajda - fortepian, Tomasz Licak - saksofon tenorowy, Martin Buhl Staunstrup - kontrabas i Fermin Merlo - perkusja. Zespół zaczął od trzech standardów "Long Ago And Far Away", "Alice in Wonderland" oraz "The Way You Look Tonight", by następnie zaskoczyć klasyką muzyki pop i szlagierem "Neverending Story". Ze sceny zabrzmiał również temat Krzysztofa Komedy "Dwaj Ludzie z Szafą" oraz dwa kolejne standardy "It's Only a Paper Moon" i - wykorzystywany w filmach, acz nie napisany specjalnie do żadnego z nich - "Round Midnight". Na koniec zespół odpalił dwie bomby. Po pierwsze pokazując, że ciekawą muzykę znaleźć można w miejscach niespodziewanych - dowodem na to stało się wykonanie tematu z… brazylijskiego serialu-tasiemca "Niewolnica Isaura". Po drugie przywołując wspomnienia poprzez wykonanie tytułowego utworu kreskówki "The Flinstones" znanej w Polsce jako "Między Nami Jaskiniowcami".   

Michael Kornas - After Darkness/Comes Light (2021)

Michael Kornas

Michael Kornas - piano
Kamila Drabek - bass
Bartłomiej Dybel - drums

After Darkness/Comes Light

SOLITON 1096

By Adam Baruch

This is the debut album by young German (resident in Poland) pianist/composer Michael Kornas, recorded in a classic piano trio setting with Polish rhythm section comprising of bassist Kamila Drabek and drummer Bartłomiej Dybel. The album presents seven original compositions, assumably by Kornas (no info on the artwork), lasting only slightly over half an hour, which is a bit short for a full album, especially a debut.

The music is pretty straightforward mainstream Jazz, based on rather simple melodic themes, which serve as basis for the trio’s performances. The music is mostly lethargic and develops sluggishly, which can be trying for the listener. Obviously these are early days for Kornas as a composer and his ideas need polishing and stylistic diversity, which hopefully will come with time.

The performances are fair, with Kornas concentrating on playing the chords rather than improvising extensively. The rhythm section supports the leader amicably, obviously being more experienced, trying not to disturb the flow of the music. Drabek takes a few bass soli, more than customary for a piano trio album, which are ornamenting the proceedings a bit.

Overall this album is more of a “teaser” than a full-blown offering, and should be probably treated as such. Perhaps recorded a bit to early the music might have been polished with more live performances, but obviously the pandemic prevented that. All the best in the future!

Dominik Bukowski/Dominik Kisiel - Delta Scuti - premiera nowej płyty w Go North Records - 15.05.2021

 

Dominik Bukowski - wibrafon

Dominik Kisiel - fortepian, fender rhodes

Dwóch trójmiejskich muzyków młodego i średniego pokolenia - Dominik Bukowski i Dominik Kisiel -  postanowiło połączyć swoje doświadczenia i stworzyć duet pełen kolorów muzycznych i wolności artystycznej. Są jak jeden organizm, gdzie obaj muzycy inspirują się nawzajem i szukają nowych wspólnych przestrzeni dźwiękowych. Koncerty duetu to otwarte sesje improwizowane, które, pomimo kameralnego zestawienia instrumentów, cechują się ekspresją, innym razem kontemplacją muzyczną.

"Delta Scuti" - odległe gwiazdy, których rytm pulsacji jest analizowany od dłuższego czasu przez astronomów. Najnowsze badania dowodzą, iż ów rytm nie jest chaotyczny, jak wcześniej sądzono, a układa się w sensowne struktury rytmiczne, tworząc regularny wzór swoich drgań. To zjawisko stało się inspiracją dla Bukowskiego i Kisiela, którzy poprzez pozornie chaotyczne motywy melodyczno-rytmiczne budują nowe konstelacje muzyczne.

Dominik Bukowski - absolwent Akademii Muzycznej w Katowicach na wydziale Jazzu. W 2020 i 2021 uznany za najlepszego wibrafonistę w ankiecie Jazz Top według magazynu Jazz Forum. Laureat Bielskiej Zadymki Jazzowej 2002 wraz ze swoim zespołem Blue Mind Quartet. Jego płyta "Projektor" oraz "Sufia" z amerykańskim trębaczem Amirem ElSaffarem znalazła się w pierwszej dziesiątce najlepszych płyt roku według miesięcznika Jazz Forum oraz innych zestawieniach najlepszych płyt jazzowych, zaś "Vice Versa" została nominowana do nagrody Fryderyki 2010. Grał i nagrywał z takimi muzykami jak Amir ElSaffar, Tim Hagans, Soweto Kinch, Nigel Kennedy, Cikada Quartet, Janusz Muniak, Leszek Możdżer, Piotr Wojtasik, Maciej Sikała, Zbigniew Namysłowski, Jan "Ptaszyn" Wróblewski i inni. Koncertował w takich krajach, jak Kanada, Indonezja, Izrael, Rosja i w większości krajów europejskich.

https://dominikbukowski.com

Dominik Kisiel - pochodzi z Lublina. Jest laureatem wielu konkursów solo i z zespołem Dominik Kisiel Exploration Quartet m.in. LOTOS Jazz Festiwal 20. Bielskiej Zadymki Jazzowej 2018, NOVUM Jazz Festival 2018 w Łomży. Autor cyklu koncertów improwizowanych "Pianoworks". Na swoim koncie ma dwie płyty - "Exploration" i "Live At Radio Katowice". Dominik jest także wykładowcą Akademii Muzycznej w Gdańsku. W 2019 otrzymał nominacje do nagrody muzycznej Fryderyki w kategorii debiut roku.

Lublin Street Band - Od Mroku Po Wschód (2021)

Lublin Street Band

Michał Suszek - trumpet, vocals
Andrzej Flis - saxophone

Jarosław Żarnowski - bass

Krzysztof Redas - drums
and others

Od Mroku Po Wschód

PRIVATE EDITION

By Adam Baruch 

This is the debut album by Polish nine-piece (five brass and four rhythm) Brass Rock ensemble Lublin Street Band, led by trumpeter / vocalist / composer Marcin Suszek. The album presents ten original songs, all written by Suszek.

The music is a delightful retro Funk/Brass Rock experience, which takes the listener back to the times when music was fun to listen to. It follows the established format of Brass Rock material with the songs featuring vocals backed by the brass instruments and spiced with soloing by the individual brass players, all this based on a strong Funk riffs supplied by the rhythm section. Although the vocals are in Polish, this hardly matters to be honest, as the music is sure to move the booty of anybody who has any sense of rhythm in their body.

Although there is nothing here that we haven’t heard before, the music and the performances are too good to be ignored, especially since nobody makes music like this today. Yet again we have a proof that the "White Man Can’t Jump" slogan is pure BS, and this album as good as anything of this kind ever made across the pond, with vengeance.

Obviously Lublin can not only produce Tzadiks but also some great Funky music as well, which by the way includes some Hassidic motifs audible for those with pointed ears. It is also worth to mention Suszek’s earlier band, called Sex Machine Band, which released the excellent "Funkmistrz z Lublina" album in 2015, which is also worth checking out! Overall, this is pure delight from start to finish, especially for people who are not completely dead inside yet, and can enjoy music that goes directly to their guts rather than anywhere else in in their body. Funk away!

Arszyn - Bop (2021)

Arszyn

Janusz Topolski - saxophone (1)
Michał Zygmunt - guitar (2)
Jan Galbas - guitar (1,6,8)

Maciej Rodakowski - ocarin, udu drum (3)

Krzysztof Topolski - drums percussion, electronics, synth, field recording

Bop

ARSZYN RECORDS 2021

By Jędrzej Janicki

Są takie płyty, które swoimi kompozycjami do czegoś nawiązują, wymagają kontekstowego odczytania, chociażby przez pryzmat skomplikowanego konceptu całego nagrania czy biografii artysty. Umówmy się, stosunkowo rzadko są to albumy ciekawe, a raczej takie, które dla swojego uprawomocnienia poszukują wszystkiego oprócz muzyki. Są jednak wśród nich również takie, które są na tyle mocne i wyraziste, że nie potrzebują jakiegokolwiek dalszego usprawiedliwienia czy uzasadnienia swojej obecności. Takim wydawnictwem niewątpliwie jest "Bop" perkusisty Krzysztofa Topolskiego, który od lat sygnuje swoją działalność artystyczną pseudonimem Arszyn.

Jeśli chcieć opisać "Bop" jednym słowem, to sprawa okazuje się być w miarę oczywista. Tym słowem jest groove. Nie jest to jednak ten organiczny, pierwotny wręcz rytm, tak doskonale uchwytywany chociażby przez basistów związanych z legendarną wytwórnią Motown, lecz raczej specyficzny industrialny "puls miasta". Co więcej, chodzi bardziej o tę fabryczną, industrialną, brudną i ciężką od zanieczyszczeń część miasta. Paradoks polega na tym, że estetycznie takie miejsca potrafią być fascynujące. I właśnie taka jest też muzyka Arszyna.

Zaczyna on od delikatnego, być może nieco nieśmiałego, na wskroś niepokojącego beatu w utworze "Prywatyzacja Kosmosu". A potem płyta staje się coraz gęstsza i bardziej niebezpieczna. Utworowi "Modern Drummer" absolutnie nie brakuje już tak wiele w swojej intensywności do repetytywnych fraz stanowiących o sile muzyki techno. Psychodeliczny i groteskowy "Orchestrion" przełamuje ciągłość tej silnie zrytmizowanej, intensywnej narracji i wprowadza trochę zgoła niespodziewanej atmosfery. Potężne i agresywne "P+A=L+2" oraz nieco lżejsze w odbiorze "Spaceship Earth" nawiązują nieco do muzyki IDM i ogólnie brytyjskiej elektroniki lat dziewięćdziesiątych.

I dokładnie w momencie, gdy wydaje się, że wszystko zostało już powiedziane (a raczej "wystukane" na perkusji), Arszyn szykuje nam cudną niespodziankę. W finałowej kompozycji "Honey Bee" tworzy przestrzenną strukturę perkusyjno-elektroniczną, na tle której po prostu genialną partią gitary popisuje się Jan Galbas - muzyk znany raczej z poruszania się w stylistyce metalowej. Wbrew temu, co uważają niektórzy z nadętych "miłośników" jazzu, artyści rockowi to niejednokrotnie świetni muzycy. Partia Galbasa jest po prostu nie z tej ziemi - gra on prosty riff, który jest jednak tak totalnie (przepraszam, nie jestem w stanie znaleźć innego słowa) osadzony w czasie, że cała kompozycja wrzyna się mózg odbiorcy i sieje w nim niemałe spustoszenie. Drodzy Państwo, po prostu miazga...

Słynny baseballista Ozzie Smith zwykł mówić, że kiedy jest się w groovie, to nie ma miejsca na myślenie, a wszystko po prostu samoistnie się dzieje. I dokładnie tak samo jest z odbiorem płyty "Bop". Ta muzyka się po prostu dzieje, tu i teraz, bez przeszłości i bez przyszłości - po prostu jest i zawłaszcza całą przestrzeń odbioru tylko dla siebie. No cóż, w "Bopie" jestem po prostu zakochany.

Nowicki/Święs/Frankiewicz - Overtones (2021)

Nowicki/Święs/Frankiewicz

Radek Nowicki - tenor saxophone
Andrzej Święs - bass
Sebastian Frankiewicz - drums

Overtones

AUDIO CAVE 2021/003

By Adam Baruch

This is the second album by the Polish Jazz trio comprising of saxophonist Radek Nowicki, bassist Andrzej Święs and drummer Sebastian Frankiewicz. The album presents nine original compositions, five by Nowicki, three by Święs and one by Frankiewicz.

Following the debut recorded and released almost a decade ago, this release offers a much more coherent and mature piece of music, based on excellent compositions and outstanding performances by the trio members. The music is mostly contemplative and develops slowly, but is wonderfully expressive and offers a most satisfying listening experience, which is a vast improvement in comparison to the earlier effort.

Although the saxophone trio is an extremely difficult vehicle to steer, this trio works just perfectly, offering a perfect balance between the three musicians. It is nothing like a lead instrument supported by a rhythm section, but from the very onset it becomes completely clear that they work in unison and shoulder to shoulder. As a result, the saxophone, bass and drums are fully present for the entire duration, recorded on the same level and offer an organic trio sound, which is very rarely achieved by other similar outfits.

It is usually expected from the saxophone to set the tone, but it is impossible to decide who is leading the trio at any given moment, while the music lasts. Święs paves the path with his deep and rounded pulsations and his performances here are absolutely stunning. Frankiewicz does not stay behind, driving the music lice a hurricane during the crescendo moments and pushing it gently during the delicate passages. Nowicki states the melodies gently and improvises with conviction and obvious Masterly touch.

Overall this is a great album from start to finish, with no dull moments in between, superbly played by three Masters of the trade, who push their abilities to the max. The music manages to create a unique sonic climate, and the no bullshit playing is convincing and strikes right where it is most effective. This is Polish/European Jazz at its best - Kudos my friends! Wholeheartedly recommended!

Gard Nilssen's Supersonic Orchestra - If You Listen Carefully The Music Is Yours (2020)

Gard Nilssen's Supersonic Orchestra

Eirik Hegdal - saxophones

Hanna Paulsberg - saxophone
Maciej Obara - alto saxophone
Goran Kajfes - trumpet
Ingebrigt Håker Flaten - bass

Ole Morten Vågan - bass
Gard Nilssen - drums, percussion

and others

If You Listen Carefully The Music Is Yours 

ODIN CD9572

By Piotr Wojdat

Gdy najnowsza płyta Garda Nilssena rozpoczyna się od utworu "Premium Processing Fee", moje myśli wracają do 2012 roku. To właśnie wtedy w ramach festiwalu Katowice JazzArt odbył się koncert grupy Power Of The Horns, który wielu spośród słuchaczy z pewnością zapadł w pamięci, a dla niektórych był wydarzeniem dużej rangi. Między masami dźwięków generowanych przez Supersonic Orchestra wyczuwalna jest podobna energia i przytłaczająca wręcz ekspresja, jak miało to miejsce w przypadku popularnych Powerów. Za sprawą wytwórni For Tune koncert Power Of The Horns został wydany na płycie "Alaman". Na czele formacji stanął trębacz Piotr Damasiewicz, a wśród plejady jedenastu muzyków jedną z wyróżniających się postaci był Maciej Obara. To właśnie osoba tego saksofonisty łączy oba wydawnictwa i sprawia, że porównanie obu orkiestr wydaje się zasadne.

Power Of The Horns uderzali z dużą mocą, norweski perkusista Gard Nilssen również zaczyna album z wysokiego C. Podobieństw jest zresztą więcej. Materiał, który został zarejestrowany na potrzeby "If You Listen Carefully The Music Is Yours", także pochodzi z koncertu. Supersonic Orchestra wystąpili w 2019 roku na Molde International Jazz Festival i był to debiut Nilssena w roli lidera tak dużego składu. Teraz mamy okazję przekonać się, jak artysta wywiązał się z tego zadania.

Samo nazwisko perkusisty Garda Nilssena ze zrozumiałych względów kojarzy nam się oczywiście z Maciejem Obarą i jego kwartetem. Najpierw panowie występowali razem pod szyldem Obara International, teraz wydają albumy w ECM ("Unloved" i "Three Crowns"). Norweg ma także na koncie kilka innych ciekawych projektów, na które warto zwrócić uwagę. Należy tu wymienić Cortex i Acoustic Unity. Z tą ostatnią grupą wydał zresztą w 2019 roku bardzo ciekawy album zatytułowany "To Whom Who Buys A Record".

Wspomniałem, że pod względem ekspresji nowy album Supersonic Orchestra przypomina dokonania Power Of The Horns. Takie wrażenia można odnieść na samym początku słuchania "If You Listen Carefully The Music Is Yours". Z czasem jednak dostrzegamy, jak z bardzo zróżnicowaną muzyką mamy tu do czynienia. Orkiestra włącza dodatkowy rytmiczny bieg i wciąga słuchaczy niemal w afrykański groove. Potem płynnie przechodzi w solowe partie poszczególnych instrumentalistów, jak i potężne zespołowe uderzenia. Słychać w tej muzyce inspiracje dokonaniami wielkich orkiestr jazzowych Charlesa Mingusa czy Charliego Hadena. Awangarda spotyka się tu z tradycją, a całość brzmi nowocześnie i jest w miarę przystępna nawet dla słuchaczy preferujących bardziej zachowawczą twórczość.

Myślę, że album orkiestry Nilssena, w której kluczową rolę odgrywa Maciej Obara, można spokojnie postawić na półce obok wydawnictw innych skandynawskich big bandów w rodzaju Fire! Orchestra, Large Unit czy Angles 9. Poziomem wykonawczym wcale im nie ustępuje. Słucha się go znakomicie i z dużym zainteresowaniem. Przydałoby się tylko, żeby zyskał na popularności i cieszył się podobnym wzięciem jak projekty Matsa Gustafssona. Życzmy tego Maciejowi Obarze i Gardowi Nilssenowi, bo naprawdę na to zasłużyli.

Zapowiedź debiutanckiej płyty kompozytora i gitarzysty Daniela Nosewicza

We wrześniu 2021 r. będzie miała miejsce oficjalna premiera debiutanckiej płyty kompozytora, aranżera, dyrygenta i gitarzysty Daniela Nosewicza. W nagraniu albumu udział wzięli czołowi polscy muzycy jazzowi: pianista Michał Ciesielski, saksofonista i klarnecista Szymon Łukowski, kontrabasista Konrad Żołnierek i perkusista Sławek Koryzno, a także Budapest Scoring Orchestra. Gościnnie na płycie usłyszymy również trębacza Jerzego Małka. Miks i mastering materiału wykonał trzykrotny zdobywca nagrody Grammy, Dave Darlington.

Daniel Nosewicz - kompozytor, aranżer, dyrygent i gitarzysta. Urodził się 4 maja 1987 r. w Lidzbarku Warmińskim, gdzie ukończył I stopień Państwowej Szkoły Muzycznej w klasie fortepianu i gitary klasycznej. Edukację muzyczną kontynuował w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia w Olsztynie w klasie gitary Adama Giski. W 2013 roku ukończył studia z wyróżnieniem w Akademii Muzycznej w Gdańsku na kierunku Jazz i Muzyka Estradowa w klasie aranżacji i kompozycji prof. Leszka Kułakowskiego oraz w klasie gitary jazzowej dr. Macieja Grzywacza. W latach 2010/2011 student Royal Conservatoire de Musique de Bruxelles na Wydziale Jazzu w ramach programu Erasmus.

Laureat wielu konkursów międzynarodowych i ogólnopolskich, m.in: I NAGRODA na VII Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim im. Krzysztofa Komedy (2013 r.), finalista The 1st Annual Young European Bigband Composer Competition w Kopenhadze (2013 r.), Oticons Faculty Film Music Competition 2016r., Young Talent Award 2015 r., laureat programu stypendialnego Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego "Młoda Polska" (2020), laureat Stypendium Artystycznego Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego (2011 r.), II NAGRODA na Big Band Festival w Bydgoszczy (2009 r.), II NAGRODA na Ogólnopolskim Festiwalu Big Bandów w Nowym Tomyślu (2010 r.). 

W 2014 roku odbyła się premiera jego koncertu na gitarę i orkiestrę symfoniczną w Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej podczas IX Międzynarodowego Kursu i Konkursu Gitarowego w Olsztynie. W 2015 roku aranżował i dyrygował orkiestrą podczas koncertu w 100. rocznicę urodzin Franka Sinatry w Operze Leśnej w Sopocie, gdzie wystąpili m. in. Kasia Cerekwicka, Kasia Wilk, Łukasz Zagrobelny, Sławek Uniatowski. Dyrygent, aranżer i kierownik muzyczny telewizyjnego programu "Hit Hit Hurra!" w TVP1, w którym występował m. in. z Edytą Górniak, Kayah, Natalią Szroeder, Zbigniewem Wodeckim, Ryszardem Rynkowskim, Michałem Szpakiem, Sound’n’Grace.

W 2016, 2017 i 2018 roku podczas festiwalu Blues Na Świecie dyrygował i aranżował dla czołówki europejskiego i światowego bluesa. W koncertach wzięli udział m.in.: Frank McComb, Lachy Doley, Matt Schofield, Mike Andersen, Sari Schorr, Ben Poole, Henrik Freichlader, Innes Sibun, Stanisław Soyka, Grażyna Łobaszewska, Natalia Przybysz i inni. W sierpniu 2018 r. jako aranżer i dyrygent wystąpił wraz z Orkiestrą podczas transmitowanego koncertu "The Best Of Sopot" w ramach Sopot Top Of The Top Festival, towarzysząc gwiazdom polskiej estrady. Na scenie Opery Leśnej wystąpili: Edyta Górniak, Natalia Szroeder, Kasia Kowalska, Kasia Cerekwicka, Patricia Kazadi, Kasia Wilk, Izabela Trojanowska, Sławek Uniatowski, Andrzej Piaseczny, Andrzej Dąbrowski oraz zespoły: Feel, Pectus i grupa VOX.

27 grudnia 2018 r. odbył się koncert "Muzyka Wolności" z okazji setnej rocznicy wybuchu Powstania Wielkopolskiego. Na Stadionie Miejskim w Poznaniu wystąpili Perfect, Kayah, Edyta Górniak, Lady Pank , Andrzej Piaseczny, Maryla Rodowicz, Natalia Kukulska, Margaret, Kamil Bednarek, Natalia Szroeder, Kasia Kowalska, Michał Szpak, Varius Manx & Kasia Stankiewicz, Anna Wyszkoni, Lombard, Cleo, Stanisław Soyka, Sebastian Riedel, Kasia Wilk & Mezo, Sztywny Pal Azji, Ola Gintrowska oraz orkiestra symfoniczna pod kierownictwem muzycznym: Adama Sztaby, Daniela Nosewicza i Nikoli Kołodziejczyka. Organizatorem koncertu był Samorząd Województwa Wielkopolskiego. Wydarzenie było transmitowane przez telewizję TVN.