Bartek Halicki Septet – Etnograf (2018)

Bartek Halicki Septet

Bartek Halicki - trombone
Jacek Namysłowski - trombone
Maciej Kądziela - saxophone
Dariusz Stanisławski - saxophone
Marcel Baliński - piano
Rafał Różalski - bass
Karol Szczygieł - drums

Etnograf


SOLITON 853

By Adam Baruch

This is the debut album by young Polish Jazz trombonist/composer Bartek Halicki recorded with his septet which also includes trombonist Jacek Namysłowski, saxophonists Maciej Kądziela and Dariusz Stanisławski, pianist Marcel Baliński, bassist Rafał Różalski and drummer Karol Szczygieł. The album presents seven compositions, the first four of which are grouped together into a Jazz Suite. Although not specifically mentioned on the album's artwork, the compositions and arrangements are assumed to be all by Halicki.

The music is an ambitious project amalgamating many stylistic Jazz elements, starting with traditional Jazz from the early 20^th Century, Bebop and modern European Jazz, as well as Folkloristic themes and Big Band/Orchestral arrangements. The result, although kept well within the mainstream Jazz idiom, is fresh and full of youthful energy and offers a most pleasant musical experience.

The septet performances and the excellent arrangements are able to achieve a big orchestral sound, which creates an illusion of a much bigger group of musicians being involved in the process. With solos played in parallel by several musicians and multilayered melodic division skillfully intertwined, the music makes a potent impression and forces the listener to pay attention to the many details happening at once.

In spite of the young age of most of the musicians involved in this project, it is immediately obvious that they are all well educated and schooled, and most importantly enjoy the opportunity to play music together, which evidently influences the end result. Their fluency and knowledge of the Jazz tradition and its many sub-genres is impressive indeed. But as usual it is the cooperation between the septet members which is the most important factor leading to the success of this music.

Since larger Jazz ensembles become less and less popular over time, for a variety of reasons: economic, logistic and artistic, it is a real joy to see a successful septet doing such a splendid job. Hopefully Halicki will be able to continue his large ensemble passion in the future as well. Overall this is an impressive debut album, which offers both excellent compositions and exciting performances, as appropriate for the young Lions of Polish Jazz, and which should keep Jazz connoisseurs happy anywhere on this planet. Warmly recommended!

Łukasz Borowicki Sextet – Morbidezza Of Decadence (2018)

Łukasz Borowicki Sextet

Łukasz Borowicki - acoustic & electric guitars
Mads la Cour - flugelhorn
Bartłomiej Wawryniuk - alto saxophone
Soren Gemmer - piano
Mariusz Praśniewski - double bass
Anders Mogensen - drums


Morbidezza Of Decadence

MULTIKULTI MPJ 021

By Adam Baruch

This is the fourth album by Polish (resident in Denmark) Jazz guitarist/composer Łukasz Borowicki recorded this time with a sextet, which also features three Danish musicians: trumpeter Mads la Cour, pianist Soren Gemmer and drummer Anders Mogensen and two Polish musicians: saxophonist Bartłomiej Wawryniuk and bassist Mariusz Praśniewski. The album presents eight original compositions, all by Borowicki.

The music on this album takes a step back towards more structured/composed modern European Jazz, with emphasis on composition and ensemble effort. In contrast to the typical albums produced by young Polish Jazz musicians these days, this album is much closer in spirit to Scandinavian Jazz, not only due to the fact that half of the sextet's members are Danish, but mainly due to the character of the compositions, which offer typical Nordic open space and "windy" ambiance. The music is relaxed, and offers a lot of breathing space for all the musicians to solo and interplay extensively, with every single note being perfectly clearly audible.

Borowicki plays the guitar with wonderful minimalist, almost completely acoustic touch, shunning flashy displays of egocentric show-off. All the rest of the sextet members follow his lead in this respect, and the album is a wonderful example of mutual respect and understanding between the musicians, as well as a display of the elegance, restraint and artistry that characterizes European Jazz.

The sextet members are all superb instrumentalists, and they all contribute equally to this album's success. Wonderfully "cool" trumpet parts by la Cour, beautifully melodic solos by Gemmer and spirited saxophone parts by Wawryniuk are kept in check by the solid and yet creative work by the rhythm section, which is fully up to par with the front line players.

Overall this is an excellent album in every respect, clear evidence that the prolific work of Borowicki is consistently excellent and has a lot to offer in a long term. Full of great compositions and excellent playing, this album is an indicator of how young European Jazz is exploding with talent and extraordinary quality, which never ceases to amaze. Well done Gentlemen!

Albert Karch/Yuta Omino Quartet - 晴れ (Hare) (2018)

Albert Karch/Yuta Omino Quartet 

Hiroyuki Ishikawa - trumpet
Momo Otani - piano
Yuta Omino - double bass
Albert Karch - drums

晴れ (Hare)

ALPAKA 006

By Krzysztof Komorek

Przeciwności się przyciągają. Stąd też na przykład wywodzą się fascynacje egzotycznymi kulturami. Polska i Japonia to właśnie takie dwa przeciwstawne bieguny, a przykłady licznych, niekiedy masowych, zauroczeń tradycjami, kulturą, codziennością, jedzeniem, sztuką, można by mnożyć. Z takich właśnie wzajemnych afektów narodził się pomysł zawiązania polsko-japońskiego kwartetu, prowadzonego przez perkusistę Alberta Karcha i japońskiego basistę Yutę Omino. Skład zespołu uzupełnia dwóch innych muzyków z Kraju Kwitnącej Wiśni: pianista Momo Otani i trębacz Hiroyuki Ishikawa. 

Naturalną konsekwencją współpracy były koncerty oraz nagranie płyty, którą niniejszym mam przyjemność tutaj polecać. "晴れ (Hare)" to tuzin kompozycji, ale zaledwie trzy kwadranse muzyki. Album zawiera równo po połowie utwory skomponowane – autorstwa obu współliderów i pianisty – oraz zespołowe improwizacje. Poza dwoma wyjątkami, nagrania trwają poniżej pięciu minut, a przeważają dwu-trzy minutowe miniatury. Tytuł płyty oznacza błękitne niebo i słoneczną pogodę, co dość dobrze opisuje charakter muzyki kwartetu. I tak jak Polska i Japonia różnią się od siebie niemal w każdym aspekcie życia, tak też "Hare" ma dwa zupełnie inne oblicza, chociaż żadnemu z nich nie da się raczej przypisać narodowego idiomu. 

Początek płyty to jazz iście mainstreamowy, z kapitalnymi melodiami, oryginalnym duetem basu i fortepianu w "Little Draft II". Potem jednak, w cyklu utworów zapisanych pod wspólnym mianownikiem - tytułem "Ikebukuro" - formacja coraz śmielej zmierza w stronę muzyki improwizowanej. Podobnie jest zresztą w dwóch kompozycjach Alberta Karcha – tytułowym "Hare" i "Miyako" – umieszczonych pomiędzy kolejnymi częściami "Ikebukuro". Choć trzeba wspomnieć, że zespołowa improwizacja w wykonaniu Albert Karch/Yuta Omino Quartet nie musi wcale oznaczać szaleńczej gonitwy dźwięków. Finałowa "Sakura Saku Hi Ni" zaczyna się długim intro perkusji i basu, by przejść w elegancką, mainstreamową balladę. 

"Hare" urzeka więc z jednej strony melodyjnością, z drugiej fascynuje poszukiwaniami i dialogami spod znaku free. Podobało mi się, że w wielu miejscach albumu, poszczególni muzycy potrafią wycofać się i pozostawić zespół grający zmniejszonym składem, jak we wspomnianym już duecie z początku płyty czy zagranym bez udziału trębacza "Miyako". Niezwykle interesujący materiał i kolejna bardzo dobra płyta, wypuszczona z jazzowej stajni Alpaka Records. 有難う(Arigatou).

Ania Michałowska - Snów Pejzaże (2017)

Ania Michałowska

Ania Michałowska - vocals
Michał Iwanek - piano, keyboards
Łukasz Korybalski - trumpet, flugelhorn
Przemysław Florczak - tenor saxophone
Michał Tomaszczyk - trombone
Michał Kapczuk - bass
Sebastian Kuchczyński - drums
and others

Snów Pejzaże

SJ 023

By Adam Baruch

This is the debut album by young Polish Jazz vocalist Ania Michałowska, recorded with a core trio comprising of keyboardist Michał Iwanek, who was also in charge of the arrangements, bassist Michał Kapczuk and drummer Sebastian Kuchczyński. On three of the songs she is accompanied additionally by a brass section and on four by a sting quartet. The album presents nine original songs, all of which were composed by Ania's husband Jakub Kotynia (two co-composed by her), who also plays guitar on four of the songs. The lyrics to the songs were written by four different lyricists. All of the songs feature lyrics in Polish, except two which utilize lyrics in English. The album also offers excellent sound quality.

The songs are all beautifully lyrical and offer incredible melodic sensitivity. The typical Polish melancholy is omnipresent, which is hardly surprising, and is often emphasized by the lyrics, which are all intelligent and insightful. The music is wonderfully and skillfully arranged, to offer sound versatility and emotional vistas, which keep changing from one song to another. Musically the album is a true gem, masterfully weaved by all the participants. Although Michałowska is able to sing the English lyrics quite elegantly, my advice would be to give this a rest, as her Polish delivery is simply infinitely more effective.

Michalowska has a steady, refined voice, which she uses smoothly and without effort, applying her abilities skillfully to express emotions. She treats the non-trivial melody lines with ease and elegance, even with finesse, showing absolutely no signs of stress. At time she adds small vocalese parts, which fill the blanks and hopefully she will use this technique more often in the future, as she does more extensively on the last tune.

The instrumental performances are also absolutely brilliant. Iwanek is a superb accompanist and plays many stunning solo parts, mostly on acoustic piano. Kapczuk and Kuchczyński are an ideal rhythm section, perfectly on time and in tune, always right there behind the vocals, but never disturbing them with over presence. Kotynia plays some hot guitar parts and it is a pity he wasn't featured on the entire album. The brass and string sections and even the background vocals all work perfectly.

Overall this is a dreamy debut album, which every young Jazz vocalist would have been proud off. Great music, great lyrics, great vocals and a great team are such a rare combination, and she has it all on this album. Warmly and wholeheartedly recommended!

Miłosz Bazarnik Trio - Trip Of A Liftime (2018)

Miłosz Bazarnik Trio

Miłosz Bazarnik - piano
Krystian Teliżyn - bass
Liliana Zieniawa - drums

Trio Of A Lifetime

DUX 1493




By Jędrzej Janicki

Miłosz Bazarnik to postać, która w światku polskiego jazzu do anonimowych raczej nie należy. Ten starannie wykształcony pianista dał się poznać głównie jako lider zespołu o wyjątkowo uroczej nazwie Voodoo Mob, z którym święcił sukcesy na licznych festiwalach. Miłosz Bazarnik Trio uznać należy za muzyczną kontynuację i przedłużenie ścieżki wytyczonej właśnie przez Voodoo Mob, o czym świadczy chociażby płyta "Trip Of A Lifetime". 

Obok lidera zespół współtworzą basista Krystian Teliżyn oraz perkusistka Liliana Zieniawa. Jak często i gęsto podkreślają sami muzycy, oprócz podobnego pojmowania jazzu, połączyła ich również bardzo silna przyjaźń. Co zaskakujące jednak w takim wypadku, tej "muzycznej chemii" między samymi muzykami na płycie za bardzo nie słychać. Całej trójce nie sposób odmówić naprawdę sporych umiejętności technicznych i opanowania instrumentu, lecz brakuje tutaj dawki szaleństwa i młodzieńczej werwy w przełamywaniu schematów. Cały album brzmi bardziej jak kolejne konieczne zobowiązanie do wypełnienia, niż świadectwo pełnego pasji i zaangażowania wspólnego grania zespołu, będącego dopiero na samym początku swojej muzycznej przygody. 

Za największą inspirację tria uznać należy muzykę Esbjörn Svensson Trio. Bazarnik z zespołem próbuje podążać podobnym tropem tworzenia jazzu chłodnego, wykalkulowanego, odwołującego się raczej do rozumu i intelektu niż odczuć i emocji. Samo to w sobie nie jest oczywiście zarzutem, lecz w tym wszystkim płyta "Trip Of A Lifetime" nuży nieco schematycznością i pewnego rodzaju powtarzalnością każdego utworu. Nawet "4midable Love", kompozycja chyba najbardziej oryginalna i o zdecydowanie największym potencjale, poprowadzona jest w sposób stanowczo zbyt mało odważny, co skutkuje jej przewidywalnością.

Właśnie owa przewidywalność jest zdecydowanie największym mankamentem płyty. W ostatnich latach pojawiło się tak wiele znakomitych nagrań jazzowych w Polsce, że wydawnictwo, które jest jedynie poprawne, po prostu nie ma szans, żeby na trwale zapisać się w świadomości odbiorców. Niestety, "Trip Of A Lifetime" zespołu Miłosza Bazarnika nic ponad tę poprawność nam nie oferuje. To stanowczo zbyt mało, zwłaszcza jak na muzykę jazzową, w której pasja, oryginalność i świeżość stanowią chyba motor napędowy tej estetyki. Tym większa szkoda, że trio to stanowią utalentowani i zdolni muzycy, którzy przy nieco większym luzie i odrzuceniu krępujących więzów, stworzyć mogliby dzieło wyjątkowo ciekawe i ponadprzeciętne.

Lora Szafran/Bogdan Hołownia – Wars Szpilman Wasowski. I Tak Się Trudno Rozstać… (2018)

Lora Szafran/Bogdan Hołownia

Lora Szafran - vocals
Bogdan Hołownia - piano
Robert Murakowski - trumpet
Paweł Pańta - bass
Sebastian Frankiewicz - drums

Wars Szpilman Wasowski. I Tak Się Trudno Rozstać…



POLSKIE RADIO 2177

By Adam Baruch

This is a live recording by Polish Jazz vocalist Lora Szafran accompanied by a quartet led by pianist Bogdan Hołownia, which also includes trumpeter Robert Murakowski, bassist Paweł Pańta and drummer Sebastian Frankiewicz. The album presents twelve Polish evergreens (often called Polish standards), composed by three renowned Polish composers: Henryk Wars, Wladyslaw Szpilman and Jerzy Wasowski and featuring lyrics by celebrated Polish poets and lyricists.

The music holds no surprises to the Polish listeners, as these are songs that the older generation is very much familiar with and which have been around for many years being clearly an integral part of the Polish Cultural heritage. Of course, as such, they have all been performed and recorded many times before and as a result this album offers nothing new in this respect.

Szafran and the instrumentalist are all veteran performers and professionals, so this material offers no challenge whatsoever, especially in view of the fact that it was meant as entertainment and a nostalgic revisit of this material, rather than a Jazz event. Of course the performance was first class from start to finish. Overall this is a nice tribute to beautiful Polish songs, which offer wonderful music and intelligent, sensitive lyrics, and as such is sadly a symbol of how the values of popular music changed over time from artistry to trash.

Wojtek Justyna TreeOh! – Get That Crispy (2018)

Wojtek Justyna TreeOh!

Wojtek Justyna - guitar
Daniel Lottersberger - bass
Alex Bernath - drums
Diogo Carvalho - percussion, moog

Get That Crispy

PRIVATE EDITION


By Adam Baruch

This is the second album by the TreeOh! ensemble led by Polish (resident in Holland) guitarist/composer Wojtek Justyna, which also features Austrian bassist Daniel Lottersberger, German drummer Alex Bernath and Portuguese percussionist/keyboardist Diogo Carvalho. The album presents eight original compositions all composed or co-composed by the leader.

The music is contemporary Jazz-Rock Fusion, which also adds elements of Funk, Groove and some rhythmic World Music influences. Based on strong melody lines and catchy riffs, the tunes flow smoothly one after another, presenting a relaxed, good time musical experience, which is accessible and pleasant, but which is also coherent and non-trivial.

The guitar is of course in the very center of this music and Justyna has ample opportunity to show off his refined technique, using a plethora of different sounds and utilizing diverse stylistic approaches, moving elegantly between more Jazz oriented phrasing (mostly on the ballads) and Rock/Funk oriented drive (on the up-tempo numbers).

The extended rhythm section supports the leader formidably, staying mostly in the background but creating a firm basis for his extended solo parts. Lottersberger provides the backbone pulse to the music, always right on the beat, with elegant bass parts and a few nice solo parts. Bernath keeps the music right on the track with his solid but not obtrusive drive. Carvalho is beautifully ornamenting the music with his inventive percussion playing, especially the marimba parts.

Overall this is a fine piece of Fusion music, which is great fun to listen to and should make the fans of the genre happy. This kind of music usually is much more exciting when experienced live, but this album is a helpful driving companion and a persuasive antidepressant. Definitely worth investigating!

Tubis Trio – Flashback (2018)

Tubis Trio

Maciej Tubis - piano
Paweł Puszczało - bass
Przemysław Pacan - drums

Flashback

AUDIO CAVE 2018/010




By Adam Baruch

This is the third album by Polish Jazz piano trio called Tubis Trio led by pianist/composer Maciej Tubis with bassist Paweł Puszczało and drummer Przemysław Pacan. The album presents eight original compositions, all by the leader.

The music is deeply melodic and often melancholic, strongly related to the typical Polish harmonics, soaked in Polish musical heritage, but also touching upon serial music and minimalism. It floats somewhere between popular instrumental music, contemporary Classical Music and Jazz, but escapes clear stylistic or genre classification. However the music does have a coherent compositional language and approach, definitely more precisely defined than on the earlier albums by Tubis, which means that he reached herein his maturity as a composer.

This album also marks the position of the trio as a close musical unit, way more prominently than on the earlier recordings, which were dominated by the piano parts. On this album the music features the piano and the rhythm section side by side as equal partners. Although the melodic content is obviously stated by the piano, the bass and the drums are clearly present all along the way, recorded on the same level and being inseparable from the piano parts.

Although the music is only somewhat related to Jazz, being intrinsically quite distant from the mainstream Jazz idiom, the Jazz listeners are probably the most immediate audience, to which this music should speak straightforwardly. But of course any open-minded and sensitive music lover should be able to enjoy it to the max. In spite of its seemingly easy nature, this music requires serious and attentive listening and a lot of patience, as it utilizes nontrivial harmonic structures and odd meters, quirky tempo alterations and other compositional tricks of the trade.

Overall this is by far the most interesting offering by Tubis to date, a mature, coherent piece of music, which clearly presents him and his cohorts as a slick musical unit and offers his compositional vision in full bloom. Warmly recommended!

Jaskułke Sextet - Komeda Recomposed (2018)

Jaskułke Sextet

Sławek Jaskułke - piano
Emil Miszk - trumpet, flugelhorn
Piotr Chęcki - tenor saxophone
Michał Jan Ciesielski - alto saxophone
Piotr Kułakowski - double bass
Roman Ślefarski - drums

Komeda Recomposed


PRIVATE EDITION 2018

By Maciej Krawiec

Najnowszy krążek pianisty Sławka Jaskułke to kreacja inspirowana twórczością Krzysztofa Komedy. Nie jest to jednak kolejne przedsięwzięcie biorące na warsztat oryginalne kompozycje autora legendarnego „Astigmatic”, ale zawiera ono utwory nowe, pod różnymi względami do dorobku Komedy nawiązujące.

Chodzi o pewne motywy melodyczne, akcentowanie fraz, przetwarzane pasaże czy aurę utworów, które natychmiast odsyłają do klasycznych tematów patrona albumu „Komeda Recomposed”. Zasługą pianisty jest wykazanie, że na pewne konstrukcje reaguje się spontanicznym skojarzeniem z pomysłami Komedy – choć przecież w bardzo inteligentny nieraz sposób, zwykle nie dosłowny, Jaskułke wplótł je w swoją nową muzykę.

Owa inspiracja „Crazy Girl”, „Niekochaną” czy „Svantetic” nie sprowadza się jednak do interesującego dla jazzfana, wyrafinowanego mrugnięcia okiem. Jaskułke wywodzi bowiem z ogromu pomysłów Komedy złożoną architekturę własnych utworów, ciekawie modyfikując ich dramaturgię, natężenie rytmiczne, fakturę brzmień. Wprawdzie wplata zamyślone, minimalistyczne tony znane ze swych solowych albumów „Sea” bądź „Senne”, czy proponuje kolektywny groove przywodzący płytę jego tria „On”, ale środków wyrazu jest tutaj znacznie więcej. Dzięki temu o mniej udanych sekwencjach – np. drugiej części „Nastic” czy konwencjonalnym „Szaro” – pozwalają zapomnieć inne, iście wspaniałe – choćby wprowadzający duet pianisty z trębaczem Emilem Miszkiem w „Kato” czy złowrogi motyw w dolnym rejestrze w „Oxis”.

Na „Komeda Recomposed” dominują szlachetne, poważne formy, pokazujące zarówno wykonawcze, jak i improwizatorskie zalety dobrego zespołu Sławka Jaskułke. Szczególnie podoba mi się saksofonowy tandem Chęcki-Ciesielski, których dyskusja w „Oxis” to jeden z najlepszych momentów albumu. Tytułowa „rekompozycja” muzyki Komedy udała się – dzięki sekstetowi słyszymy ją w nowym, intrygującym kontekście, choć nie zapominajmy, że to dzięki Komedzie ukazuje nam się w ciekawym wydaniu Jaskułke.

Artra – Kroniki Miejskie (2018)

Artra

Witold Popiel - trumpet, clarinet, electronics
Leszek Gapski - drums, percussion
Joanna Świrska - voice

Kroniki Miejskie




STUDIO METROPOLIS 002

By Adam Baruch

This is the debut album by the Polish Avant-garde Jazz trio Artra which comprises of trumpeter/clarinetist Witold Popiel, percussionist Leszek Gapski and vocalist Joanna Świrska. The music, recorded live, is a continuous improvised piece later divided into six tracks, with the vocal parts overdubbed later on in the studio. No compositional credits are stated on the album's artwork (created by Popiel, who is also a renowned graphic Artist and painter) and therefore are assumed to belong to the musicians involved.

Popiel's involvement with the Polish Avant-garde Jazz goes back to 1972, when he was active with the legendary ensemble Grupa W Skladzie (with Milo Kurtis, Andrzej Przybielski and others) and in 1973 he formed Artra with Gapski, which was re-activated over forty years later, leading to the recording of this album.

The music presents two distinct layers: the improvised conversation between Popiel and Gapski, and the overdubbed vocals, which come from the Polish folklore tradition, both musically and stylistically. The amalgam of these two layers creates a new musical landscape, which intends to reflect the City Chronicles ("Kroniki Miejskie" in Polish) of the Warsaw urban space. The overall effect of the music is very powerful and striking, full of emotions and intricate exchanges, enhanced by electronics and sound effects and elevated to a higher level with the vocal parts.

The album proves that Avant-garde Jazz is still alive and kicking in Poland, although mostly hidden from the public eyes. It is quite different from the Free Jazz/Improvised Music scene, which is pretty strong in Poland since the turn of the Millennium, as it moves beyond purely musical concepts into interaction with other Art Forms, philosophy and social awareness, as it always did, since it was initiated by the Hippie generation in the early 1970s.

The album offers a generous dose of deep musical experiences, virtuosic performances and bold Artistic statements, which hit the listener right between his ears. Not for everybody, but open-minded listeners should have a field day with this music, which deserves repeated listening sessions. Thank God that music like this is still being made today!

P.E. Quartet – Cokolwiek (2018)

P.E. Quartet

Jerzy Mączyński - tenor saxophone
Szymon Wójcik - guitar
Rafał Różalski - double bass
Bartosz Szablowski - drums

Cokolwiek




MULTIKULTI MPJ 022

By Adam Baruch

This is the debut album by young Polish Jazz ensemble called P.E. Quartet, which comprises of saxophonist Jerzy Mączyński, guitarist Szymon Wójcik, bassist Rafał Różalski and drummer Bartosz Szablowski. The album presents eight original compositions, all co-credited to the four members of the quartet. The music was wonderfully recorded at the Monochrom Studio with Ignacy Gruszecki in charge of the sound.

The music is an interesting mixture of pre-composed themes and improvised pieces, all very open and unrestrained, which allow individual members of the quartet to express their statements as well as involve in collective improvisation. The ingenuousness and obvious openness of these young musicians is truly astounding, as such playing usually requires years of experience. By listening blindly to this music no one would be able to guess the young age of these musicians.

The music is also quite complex and sophisticated, and yet flows elegantly and smoothly without awaking antagonism or hardship in the listener. Organized chaos or restrained freedom come to mind, but the only way to comprehend this music is of course to listen to it. At some moments the music is also more relaxed and fluid, but usually that is just a starting point of another intensive improvisation part.

The individual statements are all excellent, and diametrically different. Personally my "hero" on this album is Różalski, who builds wonderful bass intros, full of tension and anticipation. But the guitar work by Wójcik is also superb, regardless if it is beautifully melodic or completely distorted. But Mączyński and Szablowski contribute equally well and this music is first and foremost an ensemble statement, which works splendidly.

Overall this is a splendid debut effort, which shows tons of potential and again confirms the incredible strength of the young Polish Jazz scene, which never ceases to amaze. It is frightening to think what these guys will come up with next! Not to be missed!

Buba Badjie Kuyateh i Oleś Brothers with Christopher Dell na festiwalu Jazz & Literatura 2018 !!!

Buba Badjie Kuyateh - Siemianowice Śląskie, Siemianowickie Centrum Kultury - 12.10.2018, godz. 19.00.

Pochodzący z Gambii artysta gra na tradycyjnym zachodnioafrykańskim instrumencie - korze. Należy do znanej rodziny jali, czyli muzyków specjalizujących się w pielęgnowaniu rodzimej kultury i obyczajów. Jego ojczystym językiem jest Mandinka, znamienna dla regionu Senegambii, nieposiadająca jednak formy pisemnej. Dlatego też szczególne znaczenie dla rozpowszechniania tradycji i wiedzy historycznej ma tam przekaz ustny. Najbardziej typową formą tego przekazu są pieśni tradycyjne wykonywane przez rodziny jali. Tych muzycznych „kronikarzy” często określa się także mianem griotów. Jest to wyjątkowo odpowiedzialna funkcja, przekazywana z ojca na syna – griotem nie można zostać – trzeba urodzić się w rodzinie griotów. Instytucja jali czy griotów jest powszechna w całej Afryce Zachodniej, a jej początki sięgają czasów wczesnego średniowiecza.

Buba gra na korze od ponad 20 lat. Wcześniej koncertował w Gambii i Senegalu, a od kliku lat również w Europie. Występ artysty to popis umiejętności gry na 21-strunowym instrumencie, obfitujący w improwizacje i solówki, zapewniający niepowtarzalną ucztę dla ucha. Kora jest instrumentem zaliczanym do grupy chordofonów szarpanych, rodzajem 21-strunowej harfy. Zbudowana jest z dużej tykwy rozciętej w połowie i pokrytej krowią skórą, tworzącej rezonator, do której przymocowany jest mostek, podobnie jak w lutni i gitarze. Brzmienie instrumentu przypomina dźwięk harfy – jest delikatne i urzekające. Gra na korze to wielka sztuka – wytrawny muzyk – taki jak Buba – potrafi zagrać jednocześnie trzy linie: akordy, linie basową i improwizacje – w całości, wraz z brzmieniem kojącego głosu Buby, tworzy to wspaniałą i odprężającą harmonię.

Oleś Brothers & Christopher Dell. Górecki Ahead - Pszczyna, Muzeum Zamkowe - 13.10.2018, godz. 19.00.

Górecki Ahead to projekt z pogranicza dwóch muzycznych światów – świata muzyki skomponowanej i improwizowanej. Wybitny polski kompozytor Henryk Mikołaj Górecki staje się punktem odniesienia zarówno w sferze dźwiękowej, jak w sferze idei i artystycznej postawy, która w jego przypadku była równie wyjątkowa, jak sama twórczość muzyczna. Trio Oleś Brothers & Christopher Dell przedstawiają kompozytora w zupełnie nowym, jazzowym kontekście, ukazując jego dzieło z zaskakującej perspektywy. Zamierzenia i realizacja skupiły się na odszukaniu wspólnych elementów kompozytorskiej układanki twórczości Góreckiego i zagraniu tej muzyki poniekąd od nowa. Zmianie uległy obsada instrumentalna, nierzadko struktury utworów, a czasem również ich długości. Niekiedy niemalże wszystko toczy się zgodnie z kompozytorskim zamysłem twórcy, ale jest poddane odmiennej wrażliwości muzyków improwizujących. Górecki Ahead jest bowiem autorską propozycją odczytania muzyki Mistrza, przefiltrowaną przez wrażliwość i muzyczne doświadczenie muzyków tria. Ta odważna aktualizacja twórczości Góreckiego potwierdza jej żywotność i podatność na muzyczne alteracje.

Christopher Dell to jeden z najbardziej kreatywnych improwizatorów na niemieckiej scenie muzycznej. Absolwent prestiżowych uczelni w Rotterdamie, Berklee i Kaiserslautern, laureat nagrody Gary Burtona, Deutscher Schallplattenpreis i wielu innych. Wibrafonista jazzowy i kompozytor muzyki współczesnej. Współpracuje z legendami jazzu jak Benny Golson, Lee Konitz, Lalo Schifrin, Peter Erskine, i wybitnymi postaciami sceny europejskiej jak Theo Jörgensmann, Lars Danielsson, Tomasz Stańko, Albert Mangelsdorf.

Bracia – Marcin Oleś (kontrabas) i Bartłomiej Oleś (perkusja) – to jedni z bardziej cenionych artystów dzisiejszej sceny jazzowej - muzycy okrzyknięci największym skarbem polskiego jazzu XXI wieku, Polscy Jazzowi Wykonawcy Roku 2016 według kolegium JazzPRESSu i Radio JAZZ.FM. Współpracują z wybitnymi artystami z całego świata jak David Murray, Kenny Werner, Tomasz Stańko, Jorgos Skolias, Antoni Gralak, Theo Jörgensmann, Erik Friedlander, Chris Speed, Herb Robertson, Rob Brown, z którymi koncertują, a także nagrywają wysoko oceniane przez krytyków i publiczność płyty (dyskografia braci Oleś zawiera ponad 20 albumów). Album tria Theo Jörgensmann & Oleś Brothers - “Alchemia”, który wydała jedna z najbardziej prestiżowych jazzowych wytwórni na świecie – szwajcarska HatHut Records, rodzima krytyka odnotowała jako wielki sukces polskiego jazzu.

Raczkowski/Kostka Duo - jesienna trasa !!!

Franciszek Raczkowski - fortepian 

Mikołaj Kostka - skrzypce

"Stunning debut, (…) wondrous amalgam of Jazz, contemporary Classical music and Folklore" - tak Adam Baruch, na łamach The Soundtrack Of My Life, skomentował debiutancką płytę duetu "Duo", zeszłorocznego Jazzowego Debiutu Fonograficznego, którego powstanie umożliwił Instytut Muzyki i Tańca, a której promocję wznawiają dziś młodzi artyści. 

Minimalistyczna faktura duetu jest dla nich przestrzenią intymnego dialogu. Ich muzyczne poszukiwania nie ograniczają się do współczesnego akustycznego jazzu, chłoną one także elementy muzyki nowej czy manier zaczerpniętych z folkloru. Rdzeń tego spotkania to absolutne otwarcie na tu i teraz improwizacji, nawiązujące niejako do Cage’owskiego idiomu przypadkowości w muzyce.

Duet odbył na przełomie maja, czerwca i lipca ogólnopolską trasę koncertową, promującą debiutancki krążek. Wystąpił w Olsztynie, Warszawie, Łódź, Koszutach, Bielsku-Białej, Krakowie, ponownie w Warszawie w ramach prestiżowego festiwalu Warsaw Summer Jazz Days, a także na Slot Art Festiwal. Jesienna trasa obejmuje 5 koncertów, w tym inaugurację festiwalu Jazz Jantar.

10.10. Worek Kości / Warszawa
26.10  Jazz Jantar / Gdańsk
28.10  Prom Kultury Saska Kępa / Warszawa
07.11  Dom Kultury Koszutka / Katowice
08.11  Tutu Jazz & Whiskey Club / Toruń

Carrier/Lambert/Mazur - Beyond Dimensions (2018)

Carrier/Lambert/Mazur

François Carrier - alto saxophone
Rafał Mazur - acoustic bass guitar
Michel Lambert - drums

Beyond Dimensions

FMRCD 477




By Andrzej Nowak

Kanadyjskich free jazzowych podróżników opowieść z datą 2016. François Carrier i Michel Lambert każdej wiosny odwiedzają Europę. Grają koncerty, robią zdjęcia (polecam), potem europejscy wydawcy produkują ich płyty. Polskim partnerem Kanadyjczyków od lat jest Rafał Mazur. Pisaliśmy już na tych łamach o ich wspólnych płytach, choćby o dwóch kolejnych koncertach w krakowskiej Alchemii, wydanych w dużym odstępie czasowym przez dwa niezależne od siebie labele (FMR, NoBusiness). Tej wiosny saksofonista i perkusista także gościli w Europie i Polsce. W nasze ręce zaś trafił koncert nagrany z Rafałem Mazurem…w Rumunii. Maj 2016 roku, na prawie 78 minut przenosimy się do Timisoary.

Zaczynamy klasycznym dla tego tria flow – gęstym, dobrze skonstruowanym akustyczną gitarą basową Mazura, pozostawiającym dużo przestrzeni dla alcisty, który lubi zawieszać narrację, popadać w zadumę i czekać na to, co uczynią partnerzy. Pasaże altu są płynne, z lekkim zadziorem w brzmieniu, nie stronią od płaczliwości, bywają pyskate i niejednorodne stylistycznie. Perkusista idzie krok w krok za Rafałem, je mu z ręki, nie zrobi niczego bez przyzwolenia basisty. Sama Mazur zdaje się czuć w tym gronie coraz pewniej. Powiedziałbym, że z płyty na płytę zaczyna w tym trio liderować. Dowodem choćby błyskotliwe pasaże w okolicach 8-9 minuty pierwszej części, gdzie delikatnie wspierany small drummingiem Lamberta, rządzi i dzieli na scenie. 

Drugi utwór jest nieco bardziej balladowy, pół tonu cichszy, o krok wolniejszy. Mazur oczywiście wkłada tu kij w szprychy i bezczelnie zaczyna napędzać trio. Lambert opukuje mu plecy, a narracja toczy się swoim torem, bez specjalnej ekscytacji po stronie recenzenta (publiczność w backgroundzie także nieco rozgadana). W 9 minucie Carrier dmie nieco intensywniej, dzięki czemu jakość nagrania natychmiast rośnie. Nie trwa to jednak zbyt długo (po jego stronie także bez zaskoczeń).

Intro odcinka trzeciego jest chytrze poszarpane. Alt kreśli krótkie, urywane frazy, bas jest skupiony na sobie i myśli o dwa okrążenia do przodu. A one touch drummer swinguje tu na potęgę. Jakby cała trójka grała znany, nieistniejący standard jazzowy. Bez trudu napotykamy też na kolejny, jak zwykle udany, solowy pasaż Mazura.

Czwarty odcinek, finałowy, rozpoczyna krzyk altu. Zdaje się, że to najlepszy tego dnia moment Kanadyjczyka. Sekcja dobiega do niego w podskokach. Euforia recenzenta trwa aż… cztery minuty, do momentu kolejnego zawieszenia narracji przez saksofonistę. Po chwili przerwy orszak ponownie rusza jednak w galop (Brawo Rafał!), dzięki czemu ta część koncertu i tak zasługuje na miano najlepszej. Choćby 16 minuta i znów dwie, trzy frazy Mazura, które powodują, iż wciąż jesteśmy z tą płytą. Docieramy, mimo licznych ambiwalencji, do 77 minuty koncertu. Nie mamy pewności, czy jest z nami tak samo liczna publiczność, jak na początku. Być może nic tak nie szkodzi sztuce, jak nadmiar. Po czwartej historycznie płycie Rafała Mazura z Kanadyjczykami, definitywnie prosimy jednak o nowe rozdanie personalne. 

Stanisław Słowiński Quintet i Tubis Trio na festiwalu Jazz & Literatura 2018 !!!

Stanisław Słowiński Quintet - Chorzów, Starochorzowski Dom Kultury - 10.10.2018, godz. 19.00.

Stanisław Słowiński - skrzypek, aranżer, kompozytor, producent muzyczny, multiinstrumentalista. Laureat Grand Prix 39. Międzynarodowego Konkursu Młodych Zespołów Jazzowych Jazz Juniors z autorskim projektem Stanisław Słowiński Quintet. Laureat Nagrody Publiczności na I Międzynarodowym Jazzowym Konkursie Skrzypcowym im. Zbigniewa Seiferta. Laureat Stypendium Twórczego Miasta Krakowa 2014. Wielokrotnie nominowany w kategoriach "Skrzypce" oraz "Nowa nadzieja" w ankiecie Jazz Top czytelników Jazz Forum. Związany z muzyką od ponad 18 lat; naukę gry na skrzypcach rozpoczął w wieku 5 lat. Jako lider projektów autorskich, sideman oraz współpracując z kilkunastoma orkiestrami kameralnymi i symfonicznymi (m.in. Sinfonietta Cracovia, Krakowska Orkiestra Kameralna) koncertuje regularnie w całej Polsce oraz za granicą.

Stanisław Słowiński Quintet, czerpiąc inspiracje z klasyki polskiego jazzu oraz pozostając pod silnym wpływem muzyki współczesnej, stawia sobie za priorytet pracę nad indywidualnym brzmieniem, zbudowanym na wypadkowej zawartych w muzyce emocji. Zespół odwiedził wiele krajów europejskich; m.in. Hiszpanię, Serbię, Rumunię, Słowację, Czechy, Węgry; wziął też udział w największej w historii polskiej jazzowej trasie koncertowej w Chinach - Jazzpopolsku. Podczas festiwalu Jazz & Literatura kwintet zaprezentuje materiał z pięknej debiutanckiej płyty "Landscapes Too Easy To Explain".

Tubis Trio - Chorzów, Chorzowskie Centrum Kultury - 11.10.2018, godz. 19.00.

Docenione przez krytyków trio jazzowe tworzą od 2008 roku Maciej Tubis (fortepian), Paweł Puszczało (kontrabas) oraz Przemek Pacan (perkusja). Zespół wykonuje autorskie kompozycje, których styl nakreśla improwizacja zaczerpnięta z jazzu, ale otwarta na szersze horyzonty. W ten sposób powstają utwory z melodyjnymi tematami, ale nieprzewidywalnymi formami, klasycyzujące polifonie przechodzą w rockowe ostinata. Porównywane do szwedzkiego e.s.t. Tubis Trio zaskakuje publiczność świeżością i ekspresją, która jest najważniejsza w tym zespole i którą publiczność zawsze docenia.

Pierwszy album zespołu „Live In Luxembourg” został uznany przez brytyjski magazyn Jazzwise za jedną z najlepszych płyt jazzowych na świecie roku 2009. W 2017 roku trio powróciło ze studyjną płytą „The Truth”, proponując całą gamę podskórnych niuansów, będących równocześnie znakomitą ofertą dla ludzi, którzy nie są na co dzień fanami jazzu. „To urzekający i autentycznie pozytywny album dla ludzi o wszystkich gustach muzycznych.” – zrecenzował ostatni album, wydany przez holenderską wytwórnię Challenge Records, amerykański krytyk jazzowy Geno Thackara z portalu All About Jazz. Na październik 2018 Tubis Trio szykuje premierę najnowszego krążka.

Dominik Kisiel Exploration Quartet – Live At Radio Katowice (2018)

Dominik Kisiel Exploration Quartet

Dominik Kisiel - piano
Michał Jan Ciesielski - saxophones
Piotr Szajrych - double bass
Adam Golicki - drums

Live At Radio Katowice



PRK 0137

By Adam Baruch

This is a live recording by young Polish Jazz pianist/composer Dominik Kisiel and his quartet called Exploration Quartet, which also includes saxophonist Michał Jan Ciesielski, bassist Piotr Szajrych and drummer Adam Golicki. The album presents seven original compositions, four composed by Kisiel, two by Ciesielski and one by Golicki.

The music is typical modern young Polish Jazz, based on excellent melody based compositions and superbly performed by these young musicians, who never cease to amaze how well musically advanced they are despite their young age. It is worth to mention that the material present on this album is completely different from the material included on the quartet's debut solo album recently released on Alpaka Records, which proves the prolific compositional capacity of the quartet members.

The individual performances are all excellent and the concert setting allows the musicians to stretch out and play long solos without being concerned by time limitation often present in the recording studio. As a result three of the tunes performed here last for over ten minutes in duration. Kisiel skillfully builds up his solos gradually, with excellent usage of dynamics and harmonics, adorned with his technical skill, which is spotless. Ciesielski also stretches out wonderfully, playing with confidence and beautiful sense of lyricism, at all times supported amicably by Kisiel.

The rhythm section does an excellent job as well, with Golicki showing his maturity and experience gained over the last few years. Szajrych keeps mostly to the basics, as he seems to be the most inexperienced player in the quartet, but his performance is stable and accurate, exactly what one would expected from a solid bassist in a quartet. Overall this is an excellent effort by the young generation of Polish Jazz players, full of great tunes and superb performances, which is a true fun to listen to and admire their talents and abilities. Definitely well done!

Thomas Kolarczyk Ensemble - Halbträume (2018)

Thomas Kolarczyk Ensemble

Viktor Wolf - clarinet, bass clarinet

Otto Hirte - alto saxophone, flute, alto clarinet

Sławek Pezda - tenor saxophone

Thomas Kolarczyk - double bass

Kuba Gudz - drums

Halbträume

DOUBLE MOON 71194

By Adam Baruch

This is the debut album as a leader by Polish, resident in Berlin, Jazz bassist/composer Thomas Kolarczyk, recorded in a quintet setting with clarinetist Viktor Wolf, saxophonist/flautist Otto Hirte, saxophonist Sławomir Pezda and drummer Kuba Gudz. Kolarczyk and Gudz were members of the excellent Tone Raw quartet, which recorded a superb single album back in 2012. The album presents nine compositions, seven of which are originals by Kolarczyk, one is by Gudz and one is an arrangement by Kolarczyk of a traditional tune.

The music is a wonderful modern European Jazz, mostly based on melodic themes, but very open to improvised passages and folkloristic, mostly Middle Eastern and Balkan influences. The quintet's lineup, which features three woodwind instruments and a rhythm section and no harmonic instrument, creates w beautifully transparent sound with each and every note perfectly audible. The music reflects perfectly the European Jazz esthetics, which has grown infinitely beyond the American Jazz tradition over time, preserving the basic convention of improvisation, but expanding the barriers of the musical possibilities and amalgamating European values and World traditions, revitalizing and constantly pushing the idiom further into the unknown.

The individual performances are all stellar and the album is a constant source of amazement and discovery. The unique and daring music making presented herein is way beyond what one can find on "standard" Jazz recordings, and reflects the specifics of the new, Berlin based Jazz school, which managed in the last decade or so to build a Jazz sub-culture, which is reflected by numerous recordings made by Berlin based musicians, producing definitely some of the most interesting contemporary European Jazz.

The sublime balance between melody and Free Form, straight time and no time, soloing and group improvisation are all present on this album, and add up to an irresistible sonic and intellectual experience, which has but a few equals. As such it is a must have for all modern European Jazz connoisseurs, who are open-minded and embracing enough to face and enjoy the challenge. Overall this is a tremendous debut album, which marks a giant step in the leaders career and hopefully will be followed by many more recordings, as music of such beauty and sophistication is always a revelation. Stunning stuff!

Marcin Wasilewski Trio – Live (2018)

Marcin Wasilewski Trio

Marcin Wasilewski - piano
Sławomir Kurkiewicz - double bass
Michał Miśkiewicz - drums

Live

ECM 2592



By Adam Baruch

This is the fourth album on the ECM label by Polish Jazz pianist/composer Marcin Wasilewski and his trio, which also includes bassist Sławomir Kurkiewicz and drummer Michał Miśkiewicz. This is also the first live recording by the trio on that label. The album present seven compositions (the first two combined into one piece), all composed by Wasilewski except for an interpretation of a song by Sting and a Herbie Hancock tune. All of these compositions originate from the trio's previous album "Spark Of Life" except for one that originates from the second album "Faithful". As usual for ECM recordings, the album offers excellent sound quality and clarity.

Wasilewski and his trio managed to develop a symbiotic musical relationship in the twenty years they played together and ten albums they recorded together, not to mention their work with the legendary Tomasz Stańko as members of his "Polish Quartet". These years proved to be fruitful and rewarding in every sense, and established the trio among one of the top European piano trios since the turn of the Millennium.

Wasilewski's role as a composer also developed steadily over time and he is today a core member of the Polish Jazz musical architects, who define the idiom, combining the Jazz tradition with Polish Folklore sources, the typical Polish melancholy and deeply melodic/harmonic sense of beauty and European finesse. His round and elegant music is the epitome of modern European Jazz, continuing the path set by the Godfathers of Polish/European Jazz. Naturally in time he achieved a highly respected position on the local Jazz scene as one of the leaders of the mid-generation and a highly sought after performer.

The trio functions at all times like one body, with the obvious virtuosity displayed by the leader, but not less importantly by the rhythm section, which fused together create an effect that is greater than the sum of its parts. These live recording enables the numerous fans of the trio to experience an instantaneous connection with the process of music making, which of course is much more intensive than listening to a studio album.

Overall this is a superb piece of Jazz piano trio music, performed by Masters and full of delicate and intricate moments hanging in the air, before the next touch of a key or pluck of a string or strike of a stick take the listener to the next magical moment. Elegant, sophisticated, lofty and above all unpretentious and honest, this music is pennies from heaven to every true Jazz connoisseur! Hats off!